X. Sejmik Wiejskich Zespołów Teatralnych w Ożarowie

Kolejny, jubileuszowy X Sejmik Teatrów Wiejskich, odbył się w dniach 2 – 3 lipca 2016 r.. Miejscem sejmiku tradycyjnie była sala OSP Ożarów, a organizatorami Publiczna Gminna Biblioteka w Mokrsku i Gmina Mokrsko. Tegoroczna edycja Sejmiku została połączona ze 100 – leciem Orkiestry Dętej w Ożarowie. Uroczystego otwarcia Sejmiku dokonał Tomasz Kącki – wójt Gminy Mokrsko.

Podczas tegorocznej edycji Sejmiku zaprezentowało się 5 amatorskich zespołów teatralnych: Włyniaki Bis, Teatr Bezdomny im. Hrabala z Żarowa, Twój Teatr z Praszki, Teatr Zza Boru, Zespół Śpiewaczo – Obrzędowy z Ożarowa oraz dwóch gawędziarzy – Wanda Majtyka i Zbigniew Kryściak, którzy dopełnili prezentacji. Widzowie zobaczyli następujące widowiska: Kopciuszek na wesoło (Włyniaki Bis), Romanca Jacka Chmielnika (Teatr Bezdomny im. Hrabala z Żarowa), Kandydatki na żonę (Twój Teatr z Praszki), ABC, czyli babski cyrk – adaptacja sztuki Wszystko o kobietach chorwackiego pisarza Miro Gavrana (Teatr Zza Boru), Oczekiwanie (Zespół Śpiewaczo – Obrzędowy z Ożarowa). Wysłuchali też Gawędy Wandy Majtyki i trzech opowiastek: Hanuś, Sprytny Jaś, Wyjazd na wczasy w wykonaniu Zbigniewa Kryściaka.

Fragment widowiska Romanca w wykonaniu aktorów z Żarowa

Fragment widowiska Romanca w wykonaniu aktorów z Żarowa

Fragment widowiska Kandydatki na żonę w wykonaniu aktorów z Praszki

Fragment widowiska Kandydatki na żonę w wykonaniu aktorów z Praszki

Fragment widowiska Oczekiwanie w wykonaniu zespołu z Ożarowa

Fragment widowiska Oczekiwanie w wykonaniu zespołu z Ożarowa

Widowiska oceniało jury w składzie: Katarzyna Smyk – dr hab. Uniwersytetu Marii Curie- Skłodowskiej z Lublina i Edward Wojtaszek – dr hab. prof. nadzwyczajny, wykładowca Akademii Teatralnej i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Podsumowując dwa dni teatralnych potyczek dr Katarzyna Smyk powiedziała m.in.: „Sejmik nie pozostawił uczucia niedosytu. Wypełniły go tak różne osobowości, tak różnorodne tematy poruszające kwestie uniwersalne, odwołujące się do współczesności… Poza tym wszystkie widowiska były wygrane, nawet to jedno w stylu obrzędowym Oczekiwanie, trudne w realizacji, ale także wygrane. Widać, że osoby tworzące prezentujące się grupy teatralne wiedzą, co to teatr i pracują w grupie, bo tylko w grupie może zaistnieć teatr”. Na koniec dodała, że „…cieszy fakt, iż zespoły przyjeżdżające do Ożarowa słuchają uwag jury i wprowadzają je w życie. Jest to dla nas sygnał, że jesteśmy potrzebni. Na zakończenie proszę: grajcie, grajcie, jeszcze raz grajcie! Potraficie wywołać reakcję widza, widz jest na was otwarty i odwrotnie, nie zmarnujcie tego, bo tylko teatr pokaże prawdę jak mówili aktorzy z Teatru Bezdomnego im. B. Hrabala w Romancy”.

Zabierając głos, drugi z jurorów, Edward Wojtaszek pytał – czy teatr obrzędowy wycofuje się z Przeglądu? Czy zespoły jeszcze do niego powrócą? Nie to jednak jest ważne. Ważne jest to, że chcecie grać, chcecie się pokazywać i uczyć się od siebie nawzajem. Nie jest ważny kierunek, jaki obierzecie dla swojego teatrowania, ważna jest natomiast konsekwencja i praca w grupie. Człowiek potrzebuje bliskości drugiego człowieka, to prawda, którą przekazał Teatr Zza Boru…

Jury podsumowuje Sejmik

Jury podsumowuje Sejmik

Sejmik zakończył się zaproszeniem do przyjazdu na Przegląd w roku przyszłym. Zaproszenie przyjęto z zadowoleniem, bo Ożarów jak powiedzieli Jan Fręś – reżyser Teatru Zza Boru oraz Ryszard Dykcik z Żarowa – twórca Teatru Bezdomny im. B. Hrabala to miejsce gościnne i magiczne, z klimatem sprzyjającym sztuce …

Orkiestra Dęta w Ożarowie ma 100 lat

Powstała w 1916 roku z inicjatywy ks. proboszcza dra Walentego Kotta. Stała się też od razu częścią składową OSP Ożarów (wtedy Towarzystwo Ogniowe, które powstało w 1908 roku) i bardzo długo, bo aż do 2004 roku nosiła nazwę Strażacka Orkiestra Dęta. Obecnie jest to Orkiestra Dęta w Ożarowie. Pierwszy skład orkiestry, 20 muzyków, utrzymał się do 1930 roku, potem zostało ich tylko 6, w roku 1932 też niewielu, bo tylko 8. Pierwszy zespół grał na 4 trąbkach, 3 klarnetach, 1 flecie poprzecznym, 2 saksofonach tenorowych, 1 saksofonie barytonowym, 1 puzonie, 2 saksofonach basowych B, 2 saksofonach basowych Es i 1 bębnie. Grali najpierw pod kierunkiem  Jana Żaka – muzyka z Częstochowy, później Mieczysława Krawczyńskiego – organisty i Tomasza Będzińskiego – kapelmistrza byłej orkiestry carskiej. W pierwszym składzie grali: Franciszek Młynarczyk, Józef Belka, Franciszek Figlarek, Władysław Gierak, Franciszek Kacperek, Franciszek Garyga,  Władysław Korczewski, Józef Porażka, Walenty Pietras, Piotr Szaniec, Franciszek Jama, Tomasz Judasik, Antoni Zadworny, Piotr Majtyka, Adam Młynarczyk, Franciszek Kostrzewa, bracia Józef, Antoni, Franciszek oraz Piotr. W międzywojniu przewinęły się też nazwiska Wojciecha Jamy, Stanisława Korczewskiego, Ignacego Łabędzia, Józefa Lisa.

Orkiestra w roku 1932: Trzech braci Hadrysiów ( z bębnem Józef Hadryś), Korczewski Stanisław, Młynarczyk Franciszek, Szaniec Piotr, Lis Józef, Kucia Stefan, Wojciech Jama

Orkiestra w roku 1932: Trzech braci Hadrysiów (z bębnem Józef Hadryś), Korczewski Stanisław, Młynarczyk Franciszek, Szaniec Piotr, Lis Józef, Kucia Stefan, Wojciech Jama

Z bębnem Józef Korczewski (syn Władysława), Józef Korczewski (syn Wincentego), Franciszek Młynarczyk, Jan Tabaka, Władysław Gierak z wnukiem, Franciszek Młynarczyk, Piotr Szaniec, (...) Olejnik

Z bębnem Józef Korczewski (syn Władysława), Józef Korczewski (syn Wincentego), Franciszek Młynarczyk, Jan Tabaka, Władysław Gierak z wnukiem, Franciszek Młynarczyk, Piotr Szaniec, (…) Olejnik

 Działalność orkiestry, podobnie jak i straży ogniowej przerwała II wojna światowa. Wielu członków orkiestry, m.in. Hadrysiowie byli poza krajem. W 1947 powrócił Józef, któremu marzyła się reaktywacja orkiestry. Pozostali zamieszkali w Legnicy, Bydgoszczy, jeden na Śląsku. Reaktywacja orkiestry nastąpiła w 1955 roku. Zespół liczył 19 muzyków. Grali w niej częściowo byli muzycy, częściowo nowi – Józef Korczewski (syn Władysława), Józef Korczewski (siostrzeniec braci Hadrysiów), Franciszek Młynarczyk, Jan Tabaka … . W roku 1956 w zespole grali:Jerzy Belka, Edward Olejnik, Leon Fertała, Władysław Gierak, Franciszek Młynarczyk, Edward Młynarczyk, Zdzisław Szaniec, Stanisław Olejnik , Wojciech Szaniec (syn Piotra), Edward Korczewski, Jerzy Pietras, Bronisław Głąbski, Kazimierz Korczewski, Stanisław Jamik, Jerzy Słonina, Jerzy Antończyk.

 Przyszły kolejne lata posuchy, kiedy zespół liczył tylko 9 osób. Były to lata 90. XX wieku. Kolejna reaktywacja to początek XXI wieku, rok 2003. Nowa orkiestra to wyraz determinacji mieszkańców Ożarowa i Grzegorza Majtyki (obecnie puzonista), którzy przekonali ówczesnego wójta Zygmunta Pawlaka co do zasadności odbudowy orkiestry strażackiej w Ożarowie, zwłaszcza, że zachowały się instrumenty po starym składzie (przechowywane u Wojciecha Szańca i Henryka Młynarczyka). Kapelmistrzem  został Józef Rybski z Dzietrzkowic. Dzięki jego zaangażowaniu gramy do dziś, mówią, choć już pod kierunkiem Tomasza Majtyki. Dzisiejszy zespół, prawie w całości amatorski jest zespołem bardzo młodym (nawet dzieci z 3  klasy szkoły podstawowej), ale bardzo zaangażowanym.

Uroczysty przemarsz spod Dębu Wolności do kościoła Marii Magdaleny

Uroczysty przemarsz spod Dębu Wolności do kościoła Marii Magdaleny

Orkiestra z Ożarowa

Orkiestra z Ożarowa

Byli członkowie Orkiestry Dętej w Ożarowie i władze samorządowe

Byli członkowie Orkiestry Dętej w Ożarowie i władze samorządowe

Uroczystości jubileuszowe odbyły się 3 lipca. Uświetnili je swoją obecnością przedstawiciele władz samorządowych wszystkich szczebli, brygadier Waldemar Brząkała – komendant Komendy Powiatowej Straży Pożarnej w Wieluniu, ks. proboszcz Sławomir Kandziora, ks. Paweł Kostrzewa, nasz rodak pracujący w diecezji kaliskiej,  poczty sztandarowe zaprzyjaźnionych jednostek straży pożarnych z Gminy Mokrsko,poczty sztandarowe KGW z Gminy Mokrsko, Zespołu Szkoły i Przedszkola w Ożarowie oraz Orkiestra Dęta ze Skomlina i Orkiestra Cementowni „Warta”. Gośćmi szczególniymi byli dawni członkowie orkiestry oraz ostatni dyrygent Józef Rybski z Dzietrzkowic. Z dawnych, żyjących członków orkiestry, grających także w latach 60. XX wieku, odliczyli się: Wojciech Szaniec, Edward Olejnik, Henryk Młynarczyk, Bronisław Nowak, Janusz Nowak, Wiesław Urbaniak, Krzysztof Belka, Jerzy Pietras, Edward Mateusiak, Stanisław Młynek, (…) Panek.

Od lewej ks. Paweł Kostrzewa, ks. Sławomir Kandziora, wójt Tomasz Kącki, radny Sejmiku Wojewódzkiego Andrzej Chowis, brygadier Waldemar Brząkała, wicestarosta Marek Kieler

Od lewej ks. Paweł Kostrzewa, ks. Sławomir Kandziora, wójt Tomasz Kącki, radny Sejmiku Wojewódzkiego Andrzej Chowis, brygadier Waldemar Brząkała, wicestarosta Marek Kieler

Orkiestra Dęta z Ożarowa z kapelmistrzem Tomaszem Majtyką

Orkiestra Dęta z Ożarowa z kapelmistrzem Tomaszem Majtyką

Koncert w wykonaniu Orkiestry Dętej z Ożarowa, dyryguje Tomasz Majtyka

Koncert w wykonaniu Orkiestry Dętej z Ożarowa, dyryguje Tomasz Majtyka

Obchody jubileuszu rozpoczęły się pod „Dębem Wolności”. Spod tego symbolu patriotyzmu i materialnego znaku radości Ożarowian z odzyskanej  w 1918 roku wolności, połączone orkiestry i poczty sztandarowe przemaszerowały do kościoła parafialnego na uroczystą Mszę św. Eucharystię tę przeżywano nie tylko jubileuszowo. W tym dniu parafianie żegnali swojego proboszcza, który został skierowany do parafii Pątnów i cieszyli się z obecności ks. Pawła Kostrzewy, który wspólnie z nimi chciał świętować tak zacny jubileusz i wspólnie podziękować ks. Sławomirowi za czternaście lat posługi w parafii, w ubiegłym roku świętującej jubileusz 575 lat istnienia.

Ewangelia o powołaniu 12. Apostołów i rozesłaniu 72. innych misjonarzy do ówczesnych krajów stała się podstawą refleksji na temat powołania każdego z nas do roli misjonarza. Powołani zostali też zapewne pierwsi członkowie ożarowskiej orkiestry, która była potrzebna do ubogacania liturgii w kościele, do uświetniania uroczystości państwowych i parafialnych, do krzewienia kultury. Rożne były losy jubilatki, wielu jej członków już na wiecznej warcie… Dobry zaczyn przynosi jednak owoce. Widać to teraz, kiedy Ożarów szczyci się odmłodzoną orkiestrą pod batutą Tomasza Majtyki.

Zainteresowani kolejami losu ożarowskiej orkiestry, tej dawnej, w tonacji czarno – białej i tej nowej już w tonacji barwnej, mogli popatrzyć na zdjęcia zamieszczone na wystawie fotograficznej przygotowanej przez Jacka Kujawiaka i wysłuchać wspomnień przygotowanych przez panią Irenę Wydmuch.

Ważną częścią uroczystości jubileuszowych był występ Orkiestry Dętej z Ożarowa, Orkiestry Dętej ze Skomlina i koncert w wykonaniu Orkiestry Dętej Cementowni „Warta”.

Orkiestra Dęta w Ożarowie rozpoczyna nowe stulecie historii. Cieszy, że do odmłodzonej orkiestry garnie się wielu młodych ludzi. Być może to zasługa Kapelmistrza, którym od 2008 roku jest Tomasz Majtyka, absolwent szkoły muzycznej w Łodzi.

O sole Mio – koncert trzech tenorów w Wieluniu

Niezwykłym wydarzeniem w Wieluniu stał się koncert plenerowy zatytułowany O sole Mio. Koncert trzech tenorów.  Zrealizowany we współpracy Muzeum Ziemi Wieluńskiej i Instytucji Promocji i Upowszechniania Muzyki Silesia w Katowicach, odbył się 3 lipca, ściągnął wielu wielbicieli muzyki klasycznej na taras wieluńskiego muzeum w niedzielne lipcowe popołudnie.

Śpiewa Aleksander Kruczek, akompaniuje Mirella Malorny

Śpiewa Aleksander Kruczek, akompaniuje Mirella Malorny

Śpiewa Tomasz Tracz, akompaniuje Mirella Malorny

Śpiewa Tomasz Tracz, akompaniuje Mirella Malorny

Śpiewa Aleksander Jan Zuchowicz

Śpiewa Aleksander Jan Zuchowicz

Wykonawcami koncertu byli: Aleksander Kruczek – absolwent Wydziału Wokalno – Aktorskiego Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie profesora Jana Ballarina, od tego roku solista Teatru Wielkiego w Warszawie, Tomasz Tracz – absolwent Akademii Muzycznej we Wrocławiu, w latach 2008/2009 stypendysta Uniwersytetu Muzycznego w Graz, mający w swoim muzycznym życiorysie współpracę z Teatrem Muzycznym w Poznaniu, Operą i Filharmonią Podlaską w Białymstoku, Operą Śląską w Bytomiu, Operą na Zamku w Szczecinie, Aleksander Jan Zuchowicz – absolwent Akademii Muzycznej w Łodzi, od 2009 roku solista Opery Dolnośląskiej we Wrocławiu. Wokalistom akompaniowała Mirella Malorny – Konopka (fortepian). O twórcach i utworach wykonywanych w iście lekkim, letnim stylu mówiła Ewa Kafel – dyrektor Instytucji Promocji i Upowszechniania Muzyki Silesia.

Trzech polskich tenorów, śpiewających w tak różnych miejscach, spotkało się w królewskim Wieluniu i zaśpiewało wspaniały, wprowadzający w letni klimat repertuar złożony z pieśni neapolitańskich, arii operowych i operetkowych. Wykonywali partie solowe i partie na trzy głosy, uzupełniając wokalne popisy aktorstwem, czym niesamowicie bawili słuchaczy.

Trzej tenorzy - od lewej Tomasz Tracz,Aleksander Jan Zuchowicz, Aleksander Kruczek, akompaniuje Mirella Malorny

Trzej tenorzy – od lewej Tomasz Tracz,Aleksander Jan Zuchowicz, Aleksander Kruczek, akompaniuje Mirella Malorny

W I części koncertu słuchacze wysłuchali: Funiculi, Funicula Luigi Denza, arii Leńskiego Kuda, kuda z opery Eugeniusz Oniegin Piotra Czajkowskiego (wykonał Aleksander Kruczek), Mamma Mario Meroliego,  arię Una furtiva lagrami z opery Napój miłosny Gaetano Donizettiego (wykonał Tomasz Tracz) oraz Granady Augustina Lary.

Część druga koncertu to: aria Stefana z opery Stanisława Moniuszki Straszny dwór (wykonał Aleksander Jan Zuchowicz), Torna a surriento Ernesto i Giambattisto de Curtisa i tytułowe O sole Mio Eduardio Di Capui i Alfreda Mazzucchi, pieśń, przy której wykonawcy świetnie się bawili patrząc w niebo, które jakby na przekór zasnuło się chmurami…

Napięcie słuchaczy rosło.  Aleksander Kruczek wykonał arię Boniego z operetki Księżniczka czardasza Imre Kalmana, arię La donna e mobile z opery Rigoletto Giuseppe Verdiego (część wspólnie) i razem arię Wielka sława to żart z operetki Baron cygański Johana Straussa.

Trudno było uwierzyć, że koncert kiedyś się skończy. Prowadząca koncert Ewa Kafel jednak o tym przypomniała, zapowiadając ostatnią część koncertu. Złożyły się na nią: Brunetki blondynki Michała Halicza, La spagnola Vincenzo di Chiary, którą w ostateczności wyśpiewano wspólnie z publicznością, jako 100 lat… oraz aria, Co się dzieje, oszaleję z operetki Księżniczka czardasza Imre Kalmana z końcowymi słowami … w rytm walczyka serce śpiewa…

Od lewej Tomasz Tracz, Aleksander Kruczek, Aleksander Jan Zuchowicz

Od lewej Tomasz Tracz, Aleksander Kruczek, Aleksander Jan Zuchowicz

Koncert zakończył się zaśpiewanym na bis O sole Mio i zapowiedzią dyrektora Muzeum Ziemi Wieluńskiej, że koncerty plenerowe w przestrzeni muzealnej wieluńsko – ożarowskiej będą pojawiać się częściej, a potwierdził to obecny na koncercie Paweł Okrasa – burmistrz Wielunia.

II Wieluński Plener Rzeźbiarski

Plener zatytułowany „Nie pójdziesz w ogień klocku mój”, zorganizowany z inspiracji Tomasza Spychały, etnografa, kustosza Muzeum Ziemi Wieluńskiej i autora projektu mającego podtrzymać ludową tradycję rzeźbiarską ziemi wieluńskiej, odbywał się przez kilka kolejnych dni na oczach mieszkańców Wielunia. Z inspiracji mieszkańców narodził się też pomysł na temat prac rzeźbiarzy. Twórcy pracowali na skwerze tuż obok budynku Muzeum Ziemi Wieluńskiej. Do pracy nad rzeźbami siedmiu monumentalnych, dwumetrowych postaci, przystąpiło ich siedmiu: Zdzisław Spodzieja, Łukasz Zabłocki, Grzegorz Kołaczek, Andrzej Kołaczek, Wiesław Janiak, Andrzej Czyż, Józef Fiodor.  Mówi się o nich „siedmiu wspaniałych”.

Rzeźbi Andrzej Kołaczek

Rzeźbi Andrzej Kołaczek

Uczestnicy pleneru

Uczestnicy pleneru od lewej: Grzegorz Kołaczek, Łukasz Zabłocki, Andrzej Czyż, Wiesław Janiak, Andrzej Kołaczek, Józef Fiodor, Zdzisław Spodzieja

Postacie, które stworzyli, a są to: św. Ambroży (Łukasz Zabłocki), św. Franciszek (Zdzisław Spodzieja), Pszczelarz –Miodowy Dziocek (Wiesław Janiak), Harmonista (Grzegorz Kołaczek), Kobieta z koszykiem (Andrzej Kołaczek), Mężczyzna z cepem (Józef Fiodor), Mnich (Andrzej Czyż) uzupełnią przestrzeń obok Muzeum Ziemi Wieluńskiej i staną przy postaciach z I Pleneru Rzeźbiarskiego, który odbył się w roku 2015. Powstały wtedy: Kobieta z kierzanką (Józef Fiodor), Grająca para (Andrzej Kołaczek, Grzegorz Kołaczek), św. Ambroży (Henryk Hernant), Kobieta w stroju wieluńskim (Andrzej Czyż), Mężczyzna w stroju wieluńskim (Zdzisław Spodzieja), Miś z beczułką miodu (Łukasz Zabłocki).

Podsumowanie pleneru rzeźbiarskiego 2016

Podsumowanie pleneru rzeźbiarskiego 2016

Dzieła pleneru 2016 przedstawiono na krótkim spotkaniu podsumowującym 24 czerwca. Przybyli na spotkanie, a wśród nich Andrzej Stępień – starosta wieluński, Marek Kieler – wicestarosta Wieluński, Andrzej Chowis – radny Sejmiku Wojewódzkiego, prof. Tadeusz Olejnik, Bogusława Wiluś – były kierownik Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie, Magdalena Majkowska – sekretarz miasta, członkowie Towarzystwa Przyjaciół Wielunia, Wieluńskiego Towarzystwa Naukowego, Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie, pastor Szymon Czembor, Stefan Bartela – prezes Spółdzielni Dostawców Mleka, Włodzimierz Kamiński – kierownik warsztatów ZS nr 2 im. Długosza w Wieluniu – mogli zobaczyć mistrzów dłuta i piły przy kończeniu rzeźb. Wyrzeźbione postacie stawiano do pionu i przygotowywano do malowania (ubrania, stroje ludowe wieluńskie).

Wszystkie postacie, pokłosie dwóch plenerów, już od soboty 25 czerwca, cieszą oczy odwiedzających Wieluń i Muzeum Ziemi Wieluńskiej.

Rzeźby obok Muzeum Ziemi Wieluńskiej

Rzeźby obok Muzeum Ziemi Wieluńskiej

Od prawej Mnich, św. Franciszek, św. Ambroży, Kobieta z koszykiem, Mężczyzna z cepem, Kobieta z kierzanką

Od prawej Mnich, św. Franciszek, św. Ambroży, Kobieta z koszykiem, Mężczyzna z cepem, Kobieta z kierzanką

Letni koncert w Wieluńskim Domu Kultury

Wykonawcami koncertu były Zespół Wokalny Pana Artura Szczęsnego i Zespół Poezji Śpiewanej Pana Piotra Sitarskiego. Pierwszy z nich działa w Wieluńskim Domu Kultury od 5-ciu lat, ale dopiero dziś (22 czerwca 2016 r.), tuż przed koncertem, wymyślono dla niego nazwę, „Ale, o co chodzi”. Drugi, związany z Wieluńskim Domem Kultury od stycznia 2016 roku, też ma już swoją nazwę „Gwiazdy po 18.00”. Elżbieta Kalińska – dyrektor Wieluńskiego Domu Kultury – rozpoczynając koncert powiedziała: „cudze chwalicie…, a przecież obydwa zespoły, w wykonaniu, których wysłuchamy koncertu, są godną wizytówką Wielunia i Wieluńskiego Domu Kultury”.

Zespół Artura Szczęsnego koncertował w Wieluniu wielokrotnie. Były to: koncert mikołajkowy (7.12. 2012) w Wieluńskim Domu Kultury, koncert w kościele p.w. św. Józefa w Wieluniu  (12.05.2013), koncert w kościele o. Franciszkanów (11.06.2014). Każdy z nich pozostał w pamięci słuchaczy poprzez przesłania zawarte w prezentowanych piosenkach. Tak samo będzie po koncercie 22 czerwca 2016 roku.  Zespół zaśpiewał 8 piosenek: Jedyne, co mam; Uwaga uwaga; Pytasz mnie; Zabiegani uwikłani; Miejcie nadzieję; Kołysanka matki brzemiennej, Naprawdę nie dzieje się nic, Polska Madonna. Kolejny raz była to godzina refleksji nad życiem, nadzieją…

Na scenie zespół wokalny Artura Szczęsnego

Na scenie zespół wokalny Artura Szczęsnego

Podziękowanie dla Artura Szczęsnego i jego zespołu wokalnego

Podziękowanie dla Artura Szczęsnego i jego zespołu wokalnego

Druga część koncertu to poezja śpiewana w wykonaniu zespołu poezji śpiewanej Piotra Sitarskiego. Utwory zaprezentowane dały przedsmak tego, co będzie się działo 25 VI 2016r. na ulicy Podwale, kiedy zespół wystąpi w koncercie na baszcie i zaśpiewa, nieobecna na koncercie w Wieluńskim Domu Kultury, Zoriana, solistka z Ukrainy. Zespół urzekł wszechstronnością artystyczną swoich członków, którzy raz byli wokalistami, kolejny raz instrumentalistami grającymi na różnych instrumentach, urzekł też młodością, radością zabawy, piosenką, tekstem i muzyką.

Zespół Poezji Śpiewanej Piotra Sitarskiego

Zespół Poezji Śpiewanej Piotra Sitarskiego

Z kontrabasem Piotr Sitarski

Z kontrabasem Piotr Sitarski

Dyrektor Wieluńskiego Domu Kultury dziękuje Piotrowi Sitarskiemu

Dyrektor Wieluńskiego Domu Kultury dziękuje Piotrowi Sitarskiemu