paź 30 2018

Anna Maria Jopek – Kwartet w wieluńskiej „Syrenie”

28 października na scenie Kino – Teatru „Syrena” w Wieluniu wystąpiła Anna Maria Jopek z zespołem. Na koncert, miłośników dobrej muzyki, zaprosił Wieluński Dom Kultury.

Talent wokalistki przyciągnął liczne rzesze fanów. Widownia wypełniła się po brzegi. Urzeczona talentem i  głosem  wokalistki  śpiewała razem z artystką.

Wraz z Anną Marią Jopek na scenie wystąpili: Krzysztof Herdzin (fortepian, cajon, flet), Sławomir Kurkiewicz (kontrabas), Paweł Dobrowolski (perkusja), Piotr Nazaruk, Robert Kubiszyn.

„Najbardziej wszechstronna i szalona formacja z jaką pracuje Anna Maria Jopek. Żaden z jej zespołów nie jest tak rozśpiewany i żaden nie jest tak widowiskowy. Muzycy grają na niezliczonej liczbie instrumentów, które potrafią zmieniać w trakcie trwania utworów. Kolory mienią się i przenikają, muzyka wymyka się konwencjom, gatunkom i formom. Zdaje się nie mieć żadnych ograniczeń. Ten projekt to dużo cudownej zabawy, ale i wielkie wyzwanie. KWARTET Anny Marii Jopek to obok wokalistki: Krzysztof Herdzin, Piotr Nazaruk, Robert Kubiszyn ” 

   

   

   

   

fot. Wieluński Dom Kultury

 

paź 29 2018

Spektakl muzyczno – teatralny „Fryderyk Chopin Homo Artifex w Ożarowie

Dyrektor MZW oraz Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie Oddział MZW zaprosili melomanów na spektakl muzyczno-teatralny Fryderyk Chopin Homo Artifex w wykonaniu: DARIUSZA  JAKUBOWSKIEGO – scenariusz, reżyseria, recytacje, KATARZYNY  THOMAS – sopran, PIOTRA  SZAFRAŃCA – fortepian. Spektakl odbył się 28 października 2018 r. w sali kominkowej dworu w Ożarowie.

          

          

Spektakl, którego myślą przewodnią było stwierdzenie: „Czasem drogo kosztuje ta odrobina życia i wolności” (J.W. Goethe), jest próbą pokazania artystycznego credo i dorobku Fryderyka Chopina (chopinowskiego dziedzictwa) oraz refleksja nad tym ile trzeba poświęcić za obdarzenie talentem („dobro powierzone” wg Witolda Lutosławskiego).

Pomogły to zrozumieć miniatury teatralne Mariana Hemara Kosmopolita (rozterki wyboru 19 – letniego Fryderyka między kosmopolityczną karierą a obowiązkiem narodowym z kulisami narodzin Etiudy Rewolucyjnej), Umowa (spełniony i umierający artysta wygłaszający słowa o istocie muzyki, odpowiadający na żądania emigracji mające się zmaterializować w operze narodowej) napisane w latach 60 – tych dla Radia Wolna Europa.

Sceny z wiedeńskim wydawcą Tobiaszem Haslingerem (Kosmopolita), myśli kompozytora o żądaniach przedstawicieli polskiej emigracji i muzyce (Umowa) świetnie zagrane przez Dariusza Jakubowskiego, podkreślone muzyką Fryderyka Chopina w wykonaniu Piotra Szafrańca i ubogacone pięknie zaśpiewanymi sopranem przez Katarzynę Thomas pieśniami: przedemigracyjna Hulanka, salonowa Viardot, gorzka, pełna zwątpienia Melodia, pokazały człowieka, nie tytuły napisanych przez niego kompozycji, człowieka, który dobrze wykorzystał „ powierzone dobro”, ale żył do samego końca w bolesnym rozdwojeniu człowieka pozbawionego ojczyzny i genialnego europejskiego artysty

Melodia

Z gór gdzie dźwigali

strasznych krzyżów brzemię,

Widzieli z dala obiecaną ziemię,

Widzieli światło niebieskich promieni,

Ku którym w dole ciągnęło ich plemię,

A sami do tych nie wejdą przestrzeni!

Do godów życia nigdy nie zasiedą

I nawet może zapomniani będą!

Odpowiedzi na pytanie  – Jaką cenę za „dobro powierzone” przyszło zapłacić Fryderykowi Chopinowi – udzielił świetnie dobrany program: dwie miniatury teatralne Mariana Hemara, Umowa i Kosmopolita oraz fragmenty Fausta J.W. Goethego (Dedykacja i Prolog), utwory Fryderyka Chopina: Preludium e-moll op.28 nr 4, Hulanka /sł. S. Witwicki/, Śliczny chłopiec /sł. B. Zaleski/, Scherzo b- moll op.31, Sonata b- moll cz.1, Etiuda c -moll op.10 nr 12, Preludium E-dur op.28 nr 9, Mazurek a-moll op.68 nr 2, Mazurka F- dur op.68 nr 3, Chopin/Viardot: La jeune fille /sł. L. Pomey/, Preludium Des-dur op.28 nr 15, Preludium g-moll op.28 nr 22, Melodia/sł. Zygmunt Krasiński/, Etiuda c-moll op. 25, nr 12

Wykonawcy spektaklu

Dariusz Jakubowski – absolwent PWST w Warszawie, aktor warszawskiego Teatru Studio (1984 – 2012), aktor filmowy, współpracował na planie filmowym z Krzysztofem Kieślowskim, Andrzejem Konicem, Januszem Majewskim, Andrzejem Trzos – Rastawieckim, Feliksem Falkiem, Wojciechem Wójcikiem, Jerzym Zalewskim, Witoldem Orzechowskim, Michałem Rosą, Bogusławem Wołoszańskim, Piotrem Wereśniakiem, Maciejem Ślesickim. Jest twórcą spektakli łączących muzykę i słowo, autorskich programów muzyczno – literackich dla Estrady Filharmonii Narodowej. Prowadzi warsztaty aktorskie. Wraz z Katarzyną Thomas współtworzy Artystyczne Salony.

        

Katarzyna Thomas – sopran, wykonawczyni repertuaru od późnego renesansu po współczesność. Występowała na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, w Warszawskich Spotkaniach Muzycznych, Festiwalu Chopiniana w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Koncertowała z Zespołem Muzyki Dawnej LEGE ARTIS (współzałożycielka).

          

Piotr Szafraniec – fortepian, absolwent Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie (2008 – 2013) klasa prof. Jerzego Sterczyńskiego, laureat konkursów pianistycznych m.in. w Krakowie, Warszawie, Żaganiu.

      

      

Zdjęcia (8) z Archiwum Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie

 

 

 

 

paź 29 2018

Koncert „Kora.Wolność i miłość”

Koncert „Kora. Miłość i wolność” poświęcony niedawno zmarłej wokalistce zespołu Maanam, Oldze Jackowskiej, odbył się 26 października w Powiatowym Młodzieżowym Domu Kultury i Sportu. Koncert prowadził Marcin Wolniak, który w trakcie koncertu czytał także teksty wokalistki.

    

Podczas koncertu zabrzmiały hity Olgi Jackowskiej w  pełnym ekspresji wykonaniu podopiecznych Zofii Szpikowskiej.

    

    

    

    

Na scenie wystąpili: Natalia Kałuzińska, Julia Włodarczyk, Patrycja Błach, Wiktoria Jędrysiak, Aleksandra Kawula , Aleksandra Płatek, Jakub Wawrzyniak, Anna Ciupa, Antonina Sołtysiak, Alicja Kołodziej, Katarzyna Panaszek, Maja Ciach, Ada Włodarczyk.

Zdjęcia – Ewa Misiak – Kocham Wieluń

 

paź 27 2018

Pokaz Mody. Eko Wybieg 2018 w Domu Ludowo – Strażackim w Chotowie

W Gminie Mokrsko od dawna aktualny jest problem ekologii. Świadczy o tym udział w projekcie „Gmina Mokrsko zainspirowana ekologią – program edukacji ekologicznej mieszkańców gminy Mokrsko”. Jednym z elementów projektu jest tworzenie mody ekologicznej. Jej pokaz już 4 listopada !

paź 27 2018

Wykład „Sztuka Luisa Tiffaniego – synteza secesji”

W Muzeum Ziemi Wieluńskiej, w którym od 1 lipca do 25 listopada gości wystawa Secesja – piękno użytkowe. Z kolekcji Andrzeja Papiewskiego, 26 października spotkali się miłośnicy secesji by wysłuchać wykładu historyka sztuki, dr Lucyny Urbańskiej – Kidoń zatytułowanego Sztuka Luisa Tiffaniego – synteza secesji. Na wykład zaprosili: Muzeum Ziemi Wieluńskiej i Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie.

          

Secesja (łac. Secessio, odejście) to sztuka przełomu XIX i XX wieku, w której piękno przedmiotów wyrażają: płynna, falista linia w skomplikowanych wzorach, owalne zakończenia, abstrakcyjna i roślinna ornamentacja, swobodne układy kompozycyjne, asymetria, subtelna pastelowa kolorystyka, a w malarstwie zwrócenie uwagi na piękno ciała. To sztuka wzorująca się i na baroku i na rokoko, bo tak naprawdę od poprzednich epok trudno jest całkowicie się odciąć, mówiła dr Elżbieta Urbańska – Kidoń.

Osiągnięcie użytkowego piękna przedmiotów z okresu Secesji stało się możliwe jednak dzięki odejściu od historycznych korzeni sztuki, od architektonicznych form i dzięki niesłychanemu postępowi i rozwojowi technologicznemu, bogaceniu się mieszczaństwa, rozwojowi klasy średniej.

Powstawały dzieła unikatowe, jednostkowe wykonane z platyny, złota, srebra, kamieni szlachetnych oraz dzieła wielonakładowe o wysokiej jakości artystycznej (secesja przemysłowa). Secesja trwała krótko. Dlaczego? W jakiś sposób ograniczała swobodę człowieka, zakładała mu „umundurowanie”, a przecież nikt nie chciał całych dni spędzać w muzeum, którym stawało się jego mieszkanie urządzone w stylu secesji.  Secesja rozwijała się głównie w Europie. Na grunt amerykański próbował ją przenieść Louis Tiffany, który marzył by piękne przedmioty mogły się znaleźć w każdym domu, nie tylko w tych najbogatszych.

Louis Comfort Tiffany (18 II 1848 – 17 I 1933) urodził się w Nowym Jorku w rodzinie jubilera i właściciela sieci sklepów jubilerskich Charlesa Lewisa Tiffany’ego. W latach 1865 – 1866 przyjechał do Paryża i rozpoczął studia malarskie. Zwiedził Anglię, Irlandię, Italię, Francję, podróżował też po Afryce. W Paryżu spotkał się ze sztuką orientalną, która go zafascynowała. W Rawennie, w muzeum, zobaczył antyczną ceramikę i zachwycił się nią, w katedrze w  Chartres zobaczył witraże, które go urzekły. W 1889 roku poznał artystów z tzw. Szkoły w Nancy (Emile Galle). Swój mariaż ze sztuką zaczął jednak od prób malarskich. Potem, w stylu secesji, tworzył fascynujące dzieła ze szkła: tęczowe, witrażowe lampy z peoniami i ważkami, okna z samego szkła, takie jak Papużki z akwarium ze złotą rybką, czy Cztery pory roku, ceramikę, mozaiki, witraże (także upamiętniające zmarłych), wazy, wazony (do dziś nazywane „tiffany”) i wyroby jubilerskie.  Był innowatorem w dziedzinie sztuki szkła, stworzył tzw. szkło „Favrile” z niezwykłym odcieniem uzyskanym poprzez łączenie roztopionego szkła z tlenkami metali (1894 r.). Od roku 1895 rozpoczął w swojej fabryce, zatrudniającej 300 osób, produkować komercyjne lampy.  Tiffany to także dekorator wnętrz (redekoracja Białego Domu dla prezydenta Arthura Chestera). Po kilku latach prosperity, na skutek zmiany mód, jego fabryka upada. Zbliża się też zmierzch secesji. Powstaje bliskie jej Art Deco.

Dorobek Tiffany’ego, około 160 przedmiotów, w tym witraż Anioł Zmartwychwstania pokazano na Światowej Wystawie w Paryżu w 1900 roku. O tym jak wielki artystyczny dorobek zostawił po sobie Tiffany świadczy retrospektywna monograficzna wystawa w Paryżu IX 2009 – I 2010, pierwsza od 1900 roku. Dorobek Tiffany’ego śmiało możemy nazwać syntezą secesji.

Pointą secesji niech będą słowa:

„Był to nonsens, ale boski

i nikt nie żałuje,

że w tym uczestniczył” (Julius Meier – Graefe, Eseje,1924)

      

 

Zdjęcia – Grzegorz Nowak- Radio Ziemi Wieluńskiej