Liturgiczne wspomnienie św. Rity i jubileusz święceń kapłańskich ks. Jarosława Borala

22 maja 2020 r. –  liturgiczne wspomnienie św. Rity i comiesięczne nabożeństwo ku jej czci odprawione w parafii św. Barbary w Wieluniu.  Dzień ten w parafii św. Barbary zbiegł się z  32. rocznicą święceń kapłańskich księdza proboszcza Jarosława Borala.

Ksiądz Jarosław przy każdej okazji przypomina swoim parafianom jak ważną postacią w jego życiu kapłańskim była i  jest święta Rita, patronka rocznika , w którym święcenia kapłańskie przyjęło  32 diakonów (1988 r.). To dzięki świętej Ricie  zrodziła się przyjaźń z ks. Krzysztofem Białowąsem, postulatorem rzymskim i spełniło się największe kapłańskie marzenie – kult świętej Rity w Wieluniu, w parafii jego kapłańskiego posługiwania.  Marzenie zaczęło się spełniać w grudniu 2018 roku wraz z przybyciem i instalacją relikwii Świętej w nowo budującym się kościele.

W  dniu 22 maja 2020 r. (już osiemnaste nabożeństwo ku czci św. Rity) Eucharystię sprawowali księża: ks. jubilat Jarosław Boral, ks. Krzysztof Białowąs i ks. Andrzej Kornacki. Zamówioną Mszą św. w intencji jubilata parafianie dziękowali za wspólne dwadzieścia lat tworzenia „Wspólnoty św. Barbary”.

Słowo o przyjaźni i kapłańskim posługiwaniu skierował do wiernych i jubilata ks. Krzysztof Białowąs, przypominając, że w czasie restrykcji spowodowanych koronawirusem obydwa kościoły w parafii św. Barbary były zawsze otwarte i sprawowana była Eucharystia.  Odmawiany był też każdego wieczoru Różaniec w intencji oddalenia epidemii.

Eucharystia zakończyła się poświęceniem róż i błogosławieństwem relikwiami Świętej Rity.

Przyszedł czas na życzenia dla księdza jubilata.  W imieniu parafian złożyli je Maria Gieloń i Jerzy Domagała. Obecni na Mszy św. usłyszeli słowa:

Razem z Tobą, drogi Księże, cała nasza wspólnota parafialna dziękuje Bogu za dar Twojego życia i kapłańskiego posługiwania.

W takim dniu jak dzisiejszy, trudno patrzyć na wszystkie lata Twojej pracy kapłańskiej inaczej niż na szczególny dar – dar kapłańskich dłoni i dar kapłańskich ust; kapłańskich dłoni udzielających sakramentów świętych: Chrztu Świętego, Sakramentu Pojednania, Komunii Świętej, Sakramentu Małżeństwa i Sakramentu Chorych; dłoni błogosławiących i otwarcie przyjmujących do wspólnoty parafialnej;

i kapłańskich ust zatroskanych o prawdy Boże, o duchowy kształt parafii i sprawy materialne związane z budową nowej świątyni, ust zatroskanych o chorych i cierpiących, ust przebaczających. 

Ile chwały Bożej przynosi Twoja służba kapłańska, ile dobra przez 32 lata kapłańskiego życia wyświadczyłeś ludziom – to wie tylko sam Bóg.  Za to wszystko dobro, które stało się naszym udziałem dzięki Twej służbie – Bogu niech będą dzięki.  Niech dobry Bóg nadal udziela Ci swego błogosławieństwa, a święta Barbara – patronka naszej parafii wstawia się za Tobą u Boga na dalsze lata kapłańskiego posługiwania”.