Swój mały jubileusz Zespół „Czeremcha”, działający przy Filii Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej w Rudzie, obchodził 23 listopada. Zespół powstał w lipcu 2011 roku i od pięciu lat jest ambasadorem kultury Gminy Wieluń. Reprezentuje ją na różnych przeglądach, konkursach i festiwalach. Celem zespołu jest ocalanie od zapomnienia pięknych melodii ludowych, a jednocześnie przybliżanie młodym pokoleniom tradycji naszego wieluńskiego regionu. Do stycznia 2015 roku zespół pozostawał pod opieką artystyczną Marka Dery, obecnie Tomasza Majtyki. Liczy 16 osób, w tym 13 pań i 3 panów i działa w ramach projektu opracowanego przez Agnieszkę Starek „Nasz region- nasza tradycja – aktywizacja środowiska wiejskiego wokół tradycji muzycznych regionu”.

W dniu jubileuszu

Tort jubileuszowy

Zespół „Czeremcha” z Iwoną Podeszwą, dyrektorka Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej w Wieluniu

Zespół „Czeremcha” przy jubileuszowym torcie

W 2013 roku M i GBP w Wieluniu dla członków zespołu zakupiła elementy wieluńskiego stroju ludowego. W tym samym czasie, pod kierunkiem Marka Dery, zespół odbył cykl warsztatów muzycznych i wyjechał do Głowna na VI Artystyczne Spotkania Seniorów „Czar Jesieni”.

Zespół „Czeremcha” uczestniczył m.in. w XIV Powiatowym Przeglądzie Folkloru Ziemi Wieluńskiej w Osjakowie (wyróżnienie), Międzypowiatowym Przeglądzie Kapel i Zespołów śpiewaczych w Działoszynie (3 nagroda), XV Przeglądzie Folkloru Ziemi Wieluńskiej w Osjakowie, VI Artystycznych Spotkaniach Seniorów w Głownie (wyróżnienie), XIV Przeglądzie Kolęd i Pastorałek „Brzeskie Kolędowanie” w Brzegu (wyróżnienie), XV Przeglądzie Twórczości Seniorów w Sieradzu (3 miejsce), VI Międzynarodowym Festiwalu Kolęd i Pastorałek „Kolędnicze Serce Polskie” w Wiśniewie, XVI Przeglądzie Folkloru Ziemi Wieluńskiej w Osjakowie, III Międzypowiatowym Przeglądzie Kapel i Zespołów Śpiewaczych w Działoszynie (1 miejsce), 49. Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym.

W 2014 roku w ramach projektu opracowanego przez Julitę Walczak ”Zakup brakujących elementów stroju regionalnego oraz instrumentu muzycznego – akordeonu dla Zespołu Śpiewaczego „Czeremcha” w Rudzie” zakupiono elementy regionalnego stroju ludowego: zapaski, tkaniny z krosna ręcznego, obuwie do stroju ludowego oraz akordeon klawiszowy Pigini Polka.

Źródła: Czytelnicze koła i kręgi pod red. Jarosława Petrowicza, Wieluń 2016, s. 43 -44

W czytelni Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej 24 listopada 2016 odbyła się druga edycja dyktanda „Bezbłędny Gimnazjalista 2016”. Tekst dyktanda opracowała Anna Pawlak – Łacina, oceniały Justyna Pietrzak, nauczycielka języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 4 w Wieluniu, Małgorzata Białas, polonistka ze Szkoły Podstawowej nr 5 w Wieluniu oraz Anna Pawlak – Łacina, nauczycielka języka polskiego i bibliotekarka w Zespole Szkół nr 2 im. Jana Długosza w Wieluniu, autorka tekstu i przewodnicząca jury. Konkurs ortograficzny zorganizowały Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna w Wieluniu, Towarzystwo Przyjaciół Wielunia oraz Urząd Miejski w Wieluniu.  Nagrodę główną (rower) ufundowała Firma Zasada. Inne nagrody, w tym za miejsce drugie i trzecie, ufundowały biblioteka, PSS SPOŁEM „Tęcza”, Towarzystwo Przyjaciół Wielunia, Urząd Miejski w Wieluniu. Były też nagrody pocieszenia i dyplomy za udział.

Tytuł pełnego pułapek ortograficznych i interpunkcyjnych dyktanda, „W poszukiwaniu wyjątkowej książki Henryka Sienkiewicza”, nawiązywał do trwającego „Roku Sienkiewicza”. Przystąpiło do niego 31 uczestników ze wszystkich gimnazjów wieluńskich.

Gimnazjaliści piszą dyktando

W trakcie sprawdzania dyktanda przez jury na scenie bibliotecznej zaprezentował się zespół teatralny z Domu Pomocy Społecznej w Skrzynnie z inscenizacją „Czy wystarczą tylko słowa?”. Widowisko dopełniła scenografia – plansze ze słowami „Miłość”, „Przyjaźń”, „Tolerancja”, oprawa muzyczna (śpiew i muzyka) nawiązująca do słów przedstawionych na planszach oraz pojawiające się na scenie postaci animujące miłość, przyjaźń i tolerancję, trzy cnoty, bez których coraz trudniej jest żyć w XXI wieku. Widowisko przygotowali Patrycja Stasiak, Krystyna Pawlak i Leszek Hadryś (akompaniament).

Podopieczni Domu Pomocy Społecznej w widowisku „Czy wystarczą tylko słowa?”

Fragment widowiska „Czy wystarczą tylko słowa?”

Fragment widowiska poświęcony tolerancji

Po spektaklu

W dalszej części podopieczni Domu Pomocy Społecznej zaproponowali uczestnikom konkursu zabawę integracyjną „Jaka to melodia”. Tą część zakończyła piosenka Maryli Rodowicz „Małolata”, wykonana przez podopieczną Domu Pomocy Społecznej.

Tytuł „Bezbłędnego Gimnazjalisty” zdobyła Karolina Dłubisz z Publicznego Gimnazjum SPSK im. Bł. Maksymiliana Binkiewicza w Wieluniu. Miejsce drugie Eryk Waloch z Gimnazjum nr 2 z Oddziałami Sportowymi im. Wieluńskich  Batalionów Obrony Narodowej, miejsce trzecie Jakub Stępień z Gimnazjum nr 2 z Oddziałami Sportowymi im. Wieluńskich Batalionów Obrony Narodowej. Jury przyznało także dwa równorzędne miejsca czwarte dla Marty Mowczan z Gimnazjum nr 3 z Oddziałami Integracyjnymi im. Ireny Sendlerowej i Karoliny Kędzierskiej z Gimnazjum nr 1 z Oddziałami Sportowymi im. Kazimierza Wielkiego.

Zwycięzcy konkursu ortograficznego

Organizatorzy, jury i zdobywcy głównych nagród w konkursie ortograficznym

Tekst dyktanda

„W poszukiwaniu wyjątkowej książki Henryka Sienkiewicza”

Gdzie by kupić tę książkę? Którędy się udać? Dokąd pójść? – takie to pytania zadawałam sobie, wracając z pracy do domu. Był pochmurny, dżdżysty, listopadowy dzień. Taki dzień, w którym nic się nie chce, nie ma się w sobie chęci do życia, nawet ochoty – jak to się mówi u nas w Wieluniu – do ciekania po sklepach. Nawet, dodajmy, jeśli miałyby to być moje ukochane księgarnie.

Ale cóż, muszę dziś zdobyć, wydawałoby się nieosiągalną, pozycję – książkę Henryka Sienkiewicza pt.: „Quo vadis, Henryku?”

Do dziś nikt na świecie nie wiedział, że takowy utwór istnieje. No bo przecież wszyscy znają „Krzyżaków”, „W pustyni i w puszczy”, „Potop”, „Ogniem i mieczem”, „Pana Wołodyjowskiego”, „Latarnika” i oczywiście „Quo vadis”. Ale taki tytuł?

Media podały, począwszy od radia, przez serwisy informacyjne w telewizji, aż po wszechwiedzący Internet, że wczoraj o północy w Muzeum Henryka Sienkiewicza w Woli Okrzejskiej, jak również w muzeum w Oblęgorku i nawet w poznańskim Muzeum Literackim Henryka Sienkiewicza spostrzeżono nowiusieńką, grubaśną księgę, zatytułowaną „Quo vadis, Henryku?” Zaskakujące. A czcionka, którą był zapisany, a mianowicie Times New Roman, w ogóle już dezorientująca.

Dziesiątki, setki, tysiące domysłów… Kto napisał to dzieło? Czyżby była to powieść autobiograficzna? Jakimż cudem nasz polski pozytywistyczny pisarz tego dokonał? Zresztą, same tu niedopowiedzenia, niejasności, niepewności…

Ale wiadomo, każda biblioteka, mała czy duża, po prostu każda! musiała zaopatrzyć się w ten rarytas, w ów rara avis, w tę cenną rzecz.

A skoro każda biblioteka, to i moja – postanowiłam odważnie i honorowo, i przysięgłam sobie, iż uczynię wszystko, co w mojej mocy, ażeby na moim regale widniał najnowszy tytuł.

Z radością przekroczyłam próg zaprzyjaźnionej księgarni Globus przy ulicy Kaliskiej. Sprzedawczyni, pani Asia, powitała mnie nie tylko najsympatyczniejszym uśmiechem i radosnym „dzień dobry, pani Aniu”, lecz … i to jest nie do opisania, nie do uwierzenia… również trzymająca w ręce mój przedmiot pożądania: poszukiwaną przeze mnie książkę. Jakaż była to radość! A stała się po stokroć większa, gdy właściciel udzielił mi na nią zniżki dla stałych klientów.

Niech żyje mistrz Sienkiewicz i niech żyje literatura! – myślałam już w pachnącym szarlotką ciepłym domu, leżąc po kocem, z kubkiem gorącej herbaty w jednej ręce, i z „Quo vadis, Henryku?” w drugiej. Byłam szczęściarą i nie zaprzątałam sobie głowy ani jesienną aurą, ani niczym innym.