wrz 25 2018

Tablica Pamięci braci Józefa i Andrzeja Kałużnych – Salezjanów z Szynkielowa

Niecodzienna uroczystość, w roku, kiedy Polska świętuje 100. Rocznicę odzyskania niepodległości,  odbyła się w kościele p.w. Najświętszej Marii Panny w Szynkielowie. Do najważniejszej jej części, która miała miejsce na Sumie, przygotowywał wiernych swoim słowem, pochodzący z pobliskiej Klonowej, ks. dr Kazimierz Kurek. Uroczystość to odsłonięcie i poświęcenie tablicy pamiątkowej poświęconej braciom ks. Andrzejowi i koadiaturowi Józefowi Kałużnym – Salezjanom, ale jednocześnie modlitwa o nowe powołania kapłańskie i misyjne.

Na tą szczególną Eucharystię, celebrowaną przez czterech kapłanów, w tym trzech byłych misjonarzy pracujących na misjach w Zambii (ks. Tadeusz Niedziela z Warszawskiego Salezjańskiego Centrum Misyjnego, ks. Jacek Fryś, proboszcz parafii w Szynkielowie, ks. Zbigniew Trała) i pochodzący z pobliskiej Klonowej, ks. dr Kazimierz Kurek, inicjator i jeden z fundatorów tablicy przybyła najbliższa rodzina, dr Bożena Rabikowska, autorka strony graficznej tablicy i krótkich biogramów braci Kałużnych „Stąd nasz ród” oraz ubogacająca liturgię schola parafialna „Słowiki św. Franciszka z Asyżu”. Wszystkich przybyłych gości i wiernych powitał Jacek Sójka, członek rodziny z Szynkielowa.

  

Mszę św. poprzedziło wystąpienie Reginy Bednarek, jednej z siostrzenic braci Kałużnych, poświęcone historii rodziny i losom dwóch braci Kałużnych ze Zgromadzenia Salezjanów, opracowane na podstawie dokumentów i pamiątek rodzinnych.

   

   

   

Brat Józef Kałużny SDB urodził się 1 VII 1897 r. w rodzinie Franciszka i Marianny z Urbaniaków. W roku 1919 był żołnierzem 24 Pułku Piechoty. Był uczestnikiem wojny polsko – bolszewickiej odznaczonym medalem „Polska swemu obrońcy”. W 1921 roku zrezygnował z kariery wojskowej na rzecz pracy z młodzieżą i dziećmi w Towarzystwie Salezjańskim. Jako 27 – letni mężczyzna przybył do Czerwińska, gdzie w tutejszym klasztorze odbył rok duchowej formacji, by 3 IX 1926 roku przyjąć pierwsze śluby zakonne, po których przez Rzym wyjechał do Loreny w Brazylii (Inspektoria Sao Paulo) gdzie salezjanie prowadzili szkołę rolniczą (I misja salezjańska w Ameryce południowej powstała w XI 1875 roku w Patagonii, pierwszy Polak, Kaczmarczyk, pojawił się tu w 1889 roku, dziś Salezjanie pracują w 135 krajach, realizując idee ks. Jana Bosko, w Polsce pojawili się w 1898 r.). Był w niej instruktorem do 1941 roku. W roku 1942 został przeniesiony do Campinas, w tej samej Inspektorii, gdzie żył i pracował z młodzieżą do śmierci, w dniu 26 kwietnia 1987 r.

Ksiądz Andrzej Kałużny SDB, syn Franciszka i Marianny z Urbaniaków urodził się 13 IX 1889 r.. W latach 1914 – 1915 odbył nowicjat w Radnej. Święcenia kapłańskie przyjął w Krakowie, 15 III 1924 r. Na rewersie pamiątki świeceń kapłańskich – obrazie św. Stanisława Kostki – znajduje się napis: „Dzięki Ci Panie żeś mnie uczynił piastunem swoim, albowiem wszystko próżność oprócz miłowania Cię i służenia Tobie”. Pracował na Kresach, głównie w Wilnie, gdzie zmarł 24 X 1924 r. w wieku 40 lat.

Biografie braci Kałużnych w swoim słowie skierowanym do uczestników Eucharystii uzupełnił ks. Tadeusz Niedziela z Centralnego Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego. Przybliżył też współczesną działalność misyjną salezjanów, dziękując jednocześnie za piękny referat o rodzinie Kałużnych i pochodzących z niej Salezjanach, Reginie Bednarek.

Po Mszy św. najbliższa rodzina odsłoniła tablicę i złożyła pod nią kwiaty. Poświęcenia tablicy dokonał ks. Tadeusz Niedziela. Na tablicy widnieje napis:

   

   

Bogaci Miłością Domu Rodzinnego, Wybrali Drogę

Św. Jana Bosko i Pozostali We Wdzięcznej Pamięci

Ks. Andrzej Kałużny SDB

13.09.1889 – 24.10.1929

Duszpasterz Wilna i Kresów

Br. Józef Kałużny SDB

01.07.1897 -26.04.1987

Misjonarz w Brazylii/Campinas/

Braciom Salezjanom Urodzonym w Szynkielowie

Rodzina, Społeczność Szynkielowa,

Zgromadzenie Salezjańskie

A.D. 2018

Epilogiem uroczystości było zapalenie zniczy na grobach zmarłych członków rodzin Kałużnych i Sójków.

wrz 24 2018

90. rocznica powstania Związku Sybiraków i Światowy Dzień Sybiraka w Wieluniu

W intencji Sybiraków, 16 września, została odprawiona Msza św. w kościele oo. Franciszkanów w Wieluniu. Po Mszy św. delegacje udały się pod symboliczną tablicę umieszczoną przy grocie obok klasztoru gdzie złożono kwiaty i zapalono znicze.

90 lat to dużo. To zobowiązanie do przypomnienia polskiej historii i losu tych, którzy za wolną Polskę oddali życie, mówili w okazjonalnych słowach Burmistrz Wielunia Paweł Okrasa i Sekretarz Powiatu Wieluńskiego Andrzej Chowis. Na koniec jeden z harcerzy z 5. Wieluńskiego Szczepu ZHP odczytał Apel Poległych.

Związek Sybiraków przypomniał młodym uczestnikom obchodów rocznicowych walkę Polaków o niepodległość i historię Polaków z terenów wschodnich, którzy w ilości ponad 1,3 mln zostali deportowani w głąb ZSRR tylko za to, że byli Polakami.

Obchody rocznicowe i Światowy Dzień Sybiraka uświetniła sztuka „Sarenka”, w reżyserii Doroty Eichstaedt, wykonana przez teatr Post Scriptum z II LO im. Janusza Korczaka.

Na zakończenie uroczystości, Szkolnej Izbie Pamięci Września 1939 i Lat Późniejszych im. A. Przewoźnika w II LO, dyrektor Renata Tatara przekazała medal upamiętniający 90. rocznicę powstania Związku Sybiraków otrzymany od Zarządu Głównego Związku Sybiraków.

  

  

  

  

  

  

  

Zdjęcia -Ewa Misiak – Kocham Wieluń

wrz 21 2018

Weekend Seniora z Kulturą „60 + Kultura”

Muzeum Ziemi Wieluńskiej wraz ze swym oddziałem Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie włącza się w akcję „60+ Kultura” koordynowaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W dniach 28-30 września (tj. piątek, sobota, niedziela) wszystkie osoby powyżej 60. roku życia będą mogły za darmo zwiedzić muzeum zarówno w Wieluniu, jak i Ożarowie. Serdecznie zapraszamy.

wrz 20 2018

Gmina Mokrsko – obchody 100 – lecia odzyskania przez Polskę niepodległości

Uroczyste, dwudniowe, obchody 100 – lecia odzyskania przez Polskę niepodległości odbyły się w Mokrsku. Zorganizowano je dzięki Klubowi Pasjonatów Historii Wsi Mokrsko z Rajmundem Kielerem na czele i Gminie Mokrsko, w ramach projektu ” Drogi Mokrska do niepodległości”. Uroczystości oficjalne, które odbyły się 16 września, poprzedził Przegląd Pieśni Patriotycznych i Tańca Narodowego „Na drodze do niepodległości” w dniu 15 września w Chotowie.

Na uroczystości oficjalne przybyły poczty sztandarowe Ochotniczych Straży Pożarnych z Mokrska, Ożarowa, Chotowa, Słupska, poczty sztandarowe Kół Gospodyń Wiejskich z Mokrska i Ożarowa, Poczet sztandarowy Gminy Mokrsko, orkiestra dęta pod kierunkiem Tomasza Majtyki, przybyli także zaproszeni goście: przedstawiciele rodu Kożuchowskich (przodkowie herbu Doliwa byli właścicielami Mokrska w latach 1555 – 1817), prof. Tadeusz Olejnik, Jan Książek – dyrektor Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Marek Kieler – wicestarosta powiatu wieluńskiego, Małgorzata Stanek – sekretarz gminy Mokrsko, Tomasz Kącki – wójt gminy Mokrsko.

Zaproszeni goście, mieszkańcy, poczty sztandarowe zebrali się przed budynkiem Urzędu Gminy Mokrsko, skąd przemaszerowali do kościoła parafialnego p.w. św. Stanisława BM, gdzie ks. Zbigniew Bigaj odprawił uroczystą Mszę św. w intencji dawnych i obecnych mieszkańców Mokrska, w intencji fundatora odbudowy kościoła, sędziego krakowskiego Aleksandra Kożuchowskiego i w intencji tych, którzy oddali życie za Niepodległą. W koncelebrze diakon Mateusz Pilarski.

       

       

       

Nawiązując do przeczytanej Ewangelii i pytania Jezusa skierowanego do apostołów: „A wy, za kogo mnie uważacie i do odpowiedzi Piotra: „Ty jesteś Mesjasz”, pytał: „ jaką odpowiedź otrzymałby Jezus od nas tu obecnych? Odpowiedzmy sobie tu i teraz: „ Kim dla mnie jest Jezus?. Czy ja naprawdę wierzę, czy jestem tylko celebrytą?

Nawiązując do uroczystości 100 – lecia odzyskania przez Polskę niepodległości stawiamy pytanie – Czym dla nas (dla mnie) jest Polska? Jeśli odpowiesz szczerze, że jest twoją Ojczyzną, albo inaczej, kiedy powiesz „a co ta Polska mi dała”, to zastanów się i odpowiedz sobie:, Co ja sam dałem Polsce? Polska to wielki zbiorowy obowiązek mówił poeta Cyprian Kamil Norwid. Ojczyznę się kocha nie za to, co mi dała, ale pomimo wszystko.

Tym, co kochali Polskę pomimo wszystko, na pomniku upamiętniającym ofiary II wojny światowej i wojny bolszewickiej, mówił, dziś odsłaniamy i poświęcamy tablicę upamiętniającą 100 – lecie odzyskania przez Polskę niepodległości ze słowami wyjętymi z Roty Marii Konopnickiej i szczerymi słowami hołdu od mieszkańców Gminy Mokrsko. Oto tekst z tablicy: „Nie rzucim ziemi skąd nasz ród”/W hołdzie/Walczącym na przestrzeni dziejów /o Wolność Ojczyzny/W setną rocznicę odzyskania niepodległości/Mieszkańcy Gminy Mokrsko/Mokrsko 2018. Tablicę poświęcił ks. Zbigniew Bigaj.

       

      

      

 Po akcie poświęcenia tablicy i okolicznościowych przemówieniach uczestnicy uroczystości przemaszerowali do parku dworskiego, gdzie odsłonięta została i poświęcona tablica upamiętniająca rodzinę Kożuchowskich – dawnych właścicieli Mokrska. Na tablicy słowa: Kożuchowscy h. Doliwa/ 1555 – 1817/ Aleksander – sędzia krakowski, fundator odbudowy kościoła/ Stanisław Kazimierz –pisarz polityczny, poseł na sejm/ Aleksander Michał – pułkownik bitwy pod Wiedniem/ Stanisław – cześnik wieluński, wydawca praw Rzeczypospolitej/ Mieszkańcy/ Mokrsko/ 16.09.2018. Uroczystego odsłonięcia tablicy dokonali przedstawiciele rodu Kożuchowskich: Andrzej Kożuchowski, Wojciech Kożuchowski (w stroju rycerza maltańskiego), Stanisław Szweyzer ( w stroju rycerza maltańskiego). W ich obecności ks.. Zbigniew Bigaj uroczyście ją poświęcił.

        

        

W imieniu rodziny za zaproszenie do Mokrska podziękował Wojciech Kożuchowski. Dzięki temu zaproszeniu, mówił, poczuliśmy, że znów możemy czuć się tu jak w domu i że nasze korzenie tak całkiem nie zginęły.

Kolejna część uroczystości to okolicznościowe przemówienia i odczyty poświęcone 100 – leciu odzyskania przez Polskę niepodległości oraz rodzinie Kożuchowskich. Tą część swoim śpiewem uświetniły młode wokalistki z Mokrska. Zainteresowani mogli oglądać izbę regionalną poświeconą historii wsi Mokrsko, zorganizowaną w starym dworze przez Klub Pasjonatów Historii Wsi Mokrsko.

wrz 19 2018

„Radość niepodległości”

Taki tytuł nosił koncert wykonany w ramach XXVI edycji Europejskich Dni Dziedzictwa w Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie Oddział Muzeum Ziemi Wieluńskiej

Tegoroczna edycja Europejskich Dni Dziedzictwa zbiegła się ze 100 – leciem odzyskania przez Polskę niepodległości.  Dlatego też wszystkie przedsięwzięcia artystyczne i muzealne mają w podtekście wątki historyczne. W Ożarowie, w dniu 16 września 2018 r., w starym modrzewiowym dworze, w sali kominkowej odbył się spektakl słowno – muzyczny zatytułowany Radość niepodległości. Jego wykonawcami byli: Leszek Wolniak – śpiew, trąbka, recytacje, Tadeusz Karolczak – gitara, Joanna Frontczak – prowadzenie koncertu.

Leszek Wolniak – kaliszanin, absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej w Kaliszu, Akademii Muzycznej we Wrocławiu i w Łodzi. W latach 1986-1989 koncertował w Wiener Oper Mozart, potem przebywał na rocznym kontrakcie w Turyngii, gdzie występował, jako trębacz solista. W latach 1980-1988 współpracował z kwintetem instrumentów blaszanych Filharmonii Narodowej, w latach 1992-1997 był solistą trębaczem w Symfonicznej Orkiestrze w Kaliszu. Przez 30 lat był nauczycielem PSM w Kaliszu. W tym czasie założył zespół Calisia Band złożony z uczniów ostatniej klasy szkoły muzycznej II stopnia i filharmoników kaliskich. Zespół grał muzykę filmową, big band oraz transkrypcje utworów symfonicznych, występował w partnerskich miastach Kalisza, także w Holandii, brał udział w koncertach Jesienna Kamerata.

Tadeusz Karolczak (ur. W Krotoszynie), absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej w Kaliszu, jednej ze szkół muzycznych średnich w Łodzi i Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie gitary prof. Aleksandra Kowalczyka (1983).  Przez 30 lat nauczyciel Państwowej szkoły Muzycznej w Kaliszu, wykładowca na Wydziale Pedagogiki Artystycznej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Kaliszu. Od roku 1987 wykładowca w Zakładzie Edukacji Artystycznej z zakresu sztuki muzycznej. Współpracuje z Filharmonią kaliską. Od 1992 roku pracuje także w Państwowej Szkole Muzycznej I Stopnia w Krotoszynie.

W 2015 roku artyści rozpoczęli wspólne próby. Efektem współpracy był wieluński koncert Ocalić od zapomnienia, w którym artyści zaprezentowali się 30 kwietnia 2016 roku.

W programie koncertu ożarowskiego znalazły się m.in.: utwory Marka Grechuty (Te dni, których jeszcze nie znamy, Będziesz moją panią), Krzysztofa Daukszewicza, Leonarda Cohena ( Alleluja, Tańcz mnie), Adama Asnyka (Dziwny sen, Gdybym był młodszy), Cypriana Kamila Norwida (Moja piosnka 2), Wisławy Szymborskiej, Wojciecha Młynarskiego (W szkole wolności, Niewielkie słowo „przyzwoitość”), Bułata Okudżawy (Modlitwa), Jonasza Kofty (Taką cię wymyśliłem), Jacka Kaczmarskiego (Nasza klasa), Czesława Miłosza (Na dzień dobry), Stefana Witwickiego (Do sosny polskiej), Michała Ogińskiego (Pożegnanie Ojczyzny) Czesława Niemena (Jednego serca)

      

      

      

        

Koncert, który był sentymentalną podróżą po polskiej kulturze, polskiej poezji, polskim języku, (ale nie tylko), i prezentem urodzinowym dla Adama Asnyka (180 rocznica urodzin), zakończył się bisem. Na bis artyści wykonali Modlitwę Bułata Okudżawy i Alleluja Leonarda Cohena.

      

Koncert poprzedziło otwarcie wystawy „Magia winylowej płyty” ze zbiorów kolekcjonera Bogusława Nowaka. Wystawa stała się niebywałym przeżyciem dla kolekcjonerów i pasjonatów muzyki odtwarzanej z winylowej płyty. Autor wystawy zadbał o to by w oficynie dworskiej, miejscu ekspozycji, zabrzmiała muzyka lat minionych odtwarzana na specjalnie przygotowanych starych gramofonach.