Promocja książki Andrzeja Kalinowskiego Dom na rogu Afryki

 

Andrzej Kalinowski podpisuje swoją książkę Dom na rogu Afryki

Andrzej Kalinowski podpisuje swoją książkę Dom na rogu Afryki

Promocja książki odbyła się 28 kwietnia w Miejskiej i Gminnej Bibliotece Publicznej w Wieluniu. Zaprosili na nią Autor i Iwona Podeszwa- Dyrektor Miejskiej i Gminnej Biblioteki Publicznej. Współorganizatorami spotkania były Księgarnie Globus Jarosława Rozmarynowskiego oraz Wieluńska Wspólnota Betel im. Św. Franciszka z Asyżu, prowadzona przez Elżbietę Tylkowską (wieluńska wspólnota działa od 1996 roku). Na spotkaniu obecni byli: członkowie Wieluńskiego Stowarzyszenia Betel, pani Alicja Bednarek z Częstochowskiego Domu Betel, pani Eleonora Grondowa, poetka z Konopnicy i inni, którym nie są obojętne losy ludzi z niepełnosprawnością.

Autor, mówiła otwierająca spotkanie Iwona Podeszwa, urodził się w 1969 roku w Krakowie, aktualnie mieszka we Włoszech (żona Francesca, syn Gabriele ur. w 2011 r.). Jest absolwentem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Papieskiego im. Jana Pawła II w Krakowie, specjalizacja z zakresu teologii moralnej. Już w 1990 roku, na bazie międzynarodowych wyjazdów wakacyjnych Duszpasterstwa Akademickiego „Emaus”, zafascynowany postacią Jeana Vanier, założył w Częstochowie ruch Betel, a w 1992 r. pierwszy dom dla niepełnosprawnych, który stał się początkiem Federacji Wspólnot Życia zrzeszających wszystkie prowadzone domy dla chorych i niepełnosprawnych. Od 1996 wspólnota objęła opieką także ludzi w podeszłym wieku i ubogich. Ruch Betel charakteryzują cztery podstawowe zasady: Człowieczeństwo, Przyjaźń, Wspólnota, Bóg.

 W roku 2001 Andrzej Kalinowski założył świetlicę dla niepełnosprawnych na Białorusi. Jego świetlice działają również na Ukrainie i w Kosowie. Ze swojej działalności znany jest w Anglii, Francji, Włoszech, na Litwie, w Czechach, ostatnio w Etiopii, gdzie w roku 2011 założył ruch Betel Etiopia, a na początku 2012 roku, po wielu perypetiach, otworzył dom dla niepełnosprawnych i chorych w Debre Zeiyt (o tym książka Dom na rogu Afryki).

Autor, powiedziała na zakończenie prezentacji dyrektor MiGBP, pełni funkcję Przewodniczącego Międzynarodowego Ruchu Dobroczynnego Betel i jest prezesem Katolickiego Stowarzyszenia Charytatywnego Betel. W latach 2001-2012 był członkiem Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Częstochowskiej, w latach 2000-2004 prezesem Rady Ruchów i Bractw Archidiecezji Częstochowskiej. W latach 1991-2006 i prowadził cykl audycji radiowych W kręgu osób słabych i ubogich, emitowanych w 43. rozgłośniach.  Spod jego pióra wyszły: Życie jest piękne (1999), Przyjaźń słabością pisana (2000), Połączeni w słabości (2006) oraz liczne artykuły poświęcone życiu ludzi niepełnosprawnych.

Spotkanie z Andrzejem Kalinowskim prowadzi Anna Przewoźnik redaktor czasopisma Niedziela

Spotkanie z Andrzejem Kalinowskim prowadzi Anna Przewoźnik redaktor czasopisma Niedziela

Spotkanie z Andrzejem Kalinowskim, które poprowadziła Anna Przewoźnik – redaktor czasopisma Niedziela, rozpoczęło się prezentacją nagranego przez Autora fragmentu książki dokumentującego przyjęcie pierwszej podopiecznej, kilkumiesięcznej Rahel, przejętej z włoskiego ośrodka adopcyjnego w Addis Abebie, do powstałego domu. Zresztą, jak powie Autor, książka Dom na rogu Afryki, napisana w całości w Afryce, to zapisane kolejne dni zmagań o to, by dom mógł powstać i dni pełne problemów już po przyjęciu jego mieszkańców, z których każdy był inny, ale każdy potrzebował najprostszej pomocy i miłości… Powstanie domu dla niepełnosprawnych w Etiopii graniczyło z cudem, stąd jego nazwa Ewnetegna Tamir, w narzeczu amharskim „prawdziwy cud”. Autor powiedział: „Dom powstał, działa, żyje swoim życiem. Nie jest to coś wielkiego, duży ośrodek czy może wielki program zbawiania świata. To mały skromny budynek, wtopiony w środowisko lokalne. Z zewnątrz niczym się nie różni od innych miejscowych domów. Oczami Europejczyka bardzo skromny, a może nawet taki zapyziały. W domu tym odnajduje swoje godziwe miejsce życia zaledwie kilka istot ludzkich naznaczonych stygmatem cierpienia (…) Nie potrafię odmówić. Każdego dnia mamy kolejne zgłoszenie. Dziś mamy już sześciu niepełnosprawnych. W najbliższą sobotę przychodzi do nas sześcioletnia dziewczynka, a w następnym tygodniu kolejne dziecko. Kupiłem stół do jadalni dla ośmiu osób i, niestety, nie mieścimy się już przy nim. Jutro muszę jechać do Marcato po następny”.

Z pytań prowadzącej i odpowiedzi Autora wyłonił się obraz Afryki z lat 2008-2016. O tej Afryce Autor mówił: „Afryka najpierw mnie oczarowała swoim kolorytem, kulturą, krajobrazami, potem byłem nią znużony”. Pisze o tym tak: „Zmęczyła mnie zieleń. Zmęczyła mnie muzyka. Zmęczyły mnie klaksony. Zmęczyło mnie słońce. Zmęczyła mnie czerwona ziemia (…) Cóż, jak mówiłem w Afryce jest wszystkiego w nadmiarze. Zieleni jest w nadmiarze. Słońca jest w nadmiarze. A jak leje, to leje. Nic wtedy nie widać. Jak jest burza, to burza. To tak, jakby w niebie wszystkie Anioły tupały w niebieską podłogę. Błyska się ze wszystkich stron. Bije i grzmi jak ciężka, zmasowana artyleria…”. Nic nie wyszło z pomysłu założenia ruchu „Betel” w Zambii( tu byłem najpierw).

„Moja Afryka”, powiedział, „jest szara, zakurzona i biedna. Biedy afrykańskiej, czytaj etiopskiej, nie da się porównać z biedą europejską. W Etiopii 76% ludzi żyje bez prądu, wody, jedzenia, a jeden posiłek w ciągu dnia to nie tradycja… Dzieci niepełnosprawne w domu są przeszkodą i ciężarem. W naszym domu przywróciliśmy im godność i wolność. Dziś te osoby są inne, wiele się nauczyły: potrafią jeść sztućcami, pić z filiżanek, zachować się przy stole, korzystać z łazienek, pomagać sobie nawzajem, a wiele z nich, tylko dlatego, że znaleźli opiekę, po prostu żyje …. Dziś to jest już mój dom, tu są moi nowi przyjaciele. Przyjeżdżam do nich rzadziej niż kiedyś, ale przyjeżdżam by sprawdzić jak funkcjonuje pod moją nieobecność. Trzeba być może myśleć o drugim takim domu …”

Na koniec spotkania powiedział: „To, co najpiękniejsze w Afryce to uśmiech i wolność. Ale aby one świeciły pełnym światłem potrzeba jeszcze odrobinę miłości. Przy niej wszystko się dopełnia. Afryka staje się wówczas piękna, kwiecista i barwna, a wszystko inne jest czymś zupełnie nieistotnym(…)”.

Przyczynkiem do rozmów i działania na rzecz powołania kolejnego domu dla niepełnosprawnych w Afryce ma być książka Dom na rogu Afryki, a o wszystkich akcjach podejmowanych w tym celu znaleźć można informacje na stronie internetowej: www.zsercem.org