W ramach Europejskich Dni dziedzictwa w Muzeum Ziemi Wieluńskiej otwarto wystawę malarstwa Anety Jaźwińskiej zatytułowaną Piękno stworzenia. Wieluńska ekspozycja to 30 przepięknych prac artystki ukazujących piękno natury – piękno stworzenia, które tak naprawdę każdy wrażliwy człowiek ma pod swoimi stopami. Tytuły eksponowanych przepięknych, różnorodnych pastelowych pejzaży to m.in.: Wschód słońca, Zachód słońca na Krecie, Pachnąca łąka, Chmura nad Niemnem, Skały północy, Złoty kamień, Ścieżki śpiewu, Zimowe opowieści (tryptyk), Jesienne nasturcje w Miechowie….
Na wernisaż, który otworzył dyrektor Muzeum Ziemi Wieluńskiej Jan Książek, przybyli liczni wielbiciele malarstwa artystki i przyjaciele z nadwarciańskich plenerów im. Jerzego Dudy – Gracza organizowanych w Kamionie przez Alinę Siberę.
Aneta Jaźwińska urodziła się w Warszawie. Studia artystyczne rozpoczęła w 1991 roku w Ontario College of Art. W Toronto. Później studiowała w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Dyplom z projektowania graficznego rozszerzony o aneks z malarstwa i grafiki warsztatowej obroniła w 1997 roku u profesora Juliana Pałki. Od 1996 roku Jest członkiem Stowarzyszenia Pastelistów Polskich. W latach 1998 – 2011 pracowała na Wydziale Grafiki EAS gdzie prowadziła zajęcia w pracowni Rysunku i Malarstwa a w latach 2009 – 2011 pełniła obowiązki dziekana Wydziału Malarstwa. W roku 2010 uzyskała stopień dra na Wydziale Grafiki i Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Od roku 2011 wykłada w WIT ( Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania) pod auspicjami PAN. Jest autorką wielu wystaw indywidualnych w Polsce, Australii, Kanadzie, Danii, Niemczech, Francji, Argentynie, Macedonii. Brała udział w wielu plenerach (także w plenerach im. Jerzego Dudy Gracza w Kamionie nad Wartą) i podróżach artystycznych w kraju i za granicą.
Otwierając wystawę artystka powiedziała: – przyroda daje mi wszystko, jest dla mnie niewyczerpanym źródłem inspiracji, tu widzę przepiękną harmonię barw, wielką różnorodność, którą próbuję zatrzymać w kadrze, by patrzący na przedstawiony na obrazie zakątek odkrywali coś dla siebie, by się zatrzymali na chwilę i reflektowali piękno dzieła stworzenia i płynącą z niego dobrą energię. Kończąc, zacytowała słowa Platona: „Co piękne musi być dobre”.
