Na rynku wydawniczym pojawił się kolejny tomik poezji Macieja Bieszczada zatytułowany Kołatanie, wydany w Bibliotece „Toposu”, co dla poety jest wyróżnieniem, zwłaszcza, że jest to już drugi tomik drukowany w wydawnictwie liczącym sobie 25 lat i mającym na swoim koncie 160 publikacji.
Kołatanie to już piąty tomik poezji Macieja Bieszczada po tomikach: Elipsa Okolice Gerazy, Arnion, Pogrzeby wróbli. Maciej Bieszczad (1978), wielunianin, stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatury jest laureatem Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego Złoty Środek Poezji oraz XI Ogólnopolskiego Konkursu poetyckiego im. Rainera Marii Rilkego.
Promocja tomiku Kołatanie odbyła się 8 listopada w Powiatowej Bibliotece Publicznej w Wieluniu. Spotkanie poprowadziła Anna Kubarycz – poetka z Działoszyna. Zapytany o książkę Kołatanie poeta odpowiedział: jest to najbardziej moja książka napisana w oparciu o opowieści zasłyszane, nie jest to jednak książka autobiograficzna.
Kołatanie, mówił, to dobijanie się do drzwi, do niebios bram, do czyjejś duszy, to szukanie odpowiedzi dotyczących losu, sensu życia, to poszukiwanie prawdy o sobie i świecie ( taka powinna być poezja, poezja, która budzi ludzi z letargu). Tylko cierpliwość, mówił poeta, pozwoli otwierać kolejne drzwi i uzyskiwać odpowiedzi na stawiane pytania ( w książce ułatwiają to sugestywne fotografie coraz głębszych korytarzy z częściowo otwartymi drzwiami, dużą ilością okien i największymi drzwiami, za którymi być może istnieje odpowiedź ostateczna).
Kołatanie, mówił, towarzyszy człowiekowi od najdawniejszych czasów, jest mu znane od zawsze. Jednak tylko od człowieka zależy, jakie to kołatanie będzie, czy kołaczący będzie chciał by go usłyszano i by mu otworzono. Kołataniu musi towarzyszyć ewangeliczna postawa zawierzenia. Kołatanie musi być wytrwałe, pełne uporu (wiersze: Lekcje, Parodos, Za Hiobem, Tamten i ten, Środek).
Kolejne pytanie prowadzącej dotyczyło Księgi, wszechobecnego bohatera II planu w tomiku Kołatanie. Najważniejszą Księgą dla poety jest Biblia, którą traktuje jako zbiór drogowskazów pokazujących jak żyć, odsłaniającą prawdę o Bogu nieosiągalnym i Bogu na wyciagnięcie ręki, Bogu niewidzialnym i Bogu oczywistym, stąd odwołania do Księgi Rodzaju, proroctwa Izajasza, Księgi Daniela. Księga pomaga kołatać, weryfikować jego efekty (wiersze Logos, Otwarte drzwi, Twarzą w twarz, Z kolekcji National Gallery of Art., Washington, DC z cytatem: „Co do cierpienia ci Starzy Mistrzowie nie mylili się nigdy”(Wystan Hugh Auden), Szkatułka, Oddzielenie.
Spotkanie zakończyły dwa wiersze – tytułowy wiersz Kołatanie oraz Exodos
