„Pisk Białego Orła” – inscenizacja na zakończenie roku akademickiego Uniwersytetu III Wieku

Uroczyste zakończenie kolejnego roku akademickiego działającego przy Wieluńskim Domu Kultury Uniwersytetu III Wieku odbyło się 18 maja. Salę wypełnili słuchacze i uczniowie ze Szkoły Podstawowej im. Władysława Bełzy w Bieniądzicach, którzy przybyli ze swoimi nauczycielami, Magdaleną Józefowską i Justyną Gabas oraz z dyrektorką Elżbietą Ranoszek. Obecni byli także Paweł Okrasa, burmistrz Wielunia, Elżbieta Kalińska, dyrektor Wieluńskiego Domu Kultury. Uczniowie na okoliczność podsumowania działalności Uniwersytetu w roku akademickim 2016/2017 przygotowali inscenizację Pisk Białego Orła. Patriotyczne treści inscenizacji wyrażone poprzez piosenkę, teksty poetyckie, scenografię, stroje i wygranie takich scen jak: żegnanie krzyżem odchodzących na wojnę, opowieści o Białym Orle, o poszanowaniu polskiej mowy i polskiej tradycji, o szacunku dla starszych członków rodziny, wprowadziły słuchaczy w tęsknoty Polaków za odzyskaniem niepodległości. Wielkie wrażenie na publiczności zrobiła scena uwięzienia Białego Orła przez trzy czarne orły symbolizujące trzy państwa, które dokonały rozbiorów Polski i wymazały ją z mapy Europy na 123 lata. Osaczony Biały Orzeł, opowiadał dziadek dzieciom, pogubił swoje pióra. Znaleźli je poeci, malarze, muzycy i to oni pomogli zachować pamięć o jego dumie i wolnej Ojczyźnie. Pióra znaleźli także tacy ludzie jak my i przechowali je, a to pomogło nam przetrwać lata niewoli, zachować tradycję, wiarę, mowę i obronić się przed wynarodowieniem… byli jednak i tacy, którym było obojętne, czy Polska jest wolna czy nie, byle miska była pełna. Takie postawy prezentował na scenie  kot podwórkowy.

 W tle rozmów o wojnie 1914 – 1918 pojawiła się nadzieja na odzyskanie wolności i tęsknota za tymi, którzy od czterech lat byli na wojnie. Nie wszystkim dane było wrócić. Ktoś musiał zginąć by, kto inny mógł żyć, mówili aktorzy. Radość z odzyskanej wolności wyrazili aktorzy piosenką i radosnym trzepotem biało-czerwonej flagi oraz „tańcem” Białego Orła, który powrócił z niewoli. Inscenizację dopełnił śpiew patriotycznych tekstów przez autorki scenariusza oraz recytacja utworu Adama Mickiewicza Reduta Ordona przez jedną z uczennic

Scena w której mężczyźni mówią o konieczności pójścia na wojnę

Scena w której mężczyźni mówią o konieczności pójścia na wojnę

Poeta mówi o roli Białego Orła w życiu narodu

Poeta mówi o roli Białego Orła w życiu narodu

Piosenka o Białym Orle

Piosenka o Białym Orle

Kot - symbol tych co nie potrzebowali niepodległej Polski

Kot – symbol tych co nie potrzebowali niepodległej Polski

Biały Orzeł

Biały Orzeł

Biały Orzeł osaczony przez trzy czarne orły

Biały Orzeł osaczony przez trzy czarne orły

Radość z odzyskania niepodległości

Radość z odzyskania niepodległości

Biały Orzeł uwolniony

Biały Orzeł uwolniony