M.A. Szulczyński (1877-1922)malarz okresu Młodej Polski pozostawił po sobie dzieła, które odkryte niedawno dzięki projektowi „Antoni Szulczyński – malarz od urodzenia. Obraz życia i twórczości” zrealizowanego pod patronatem „Niedzieli” i Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zachwycają. Te dzieła to portrety, pejzaże i przepiękne polichromie w kościołach w Wilczynie, Kramsku (pełny obraz talentu artysty), Złotkowie, Miedźnie, Skulsku, Broniszewie, Łubnicach.
Parafia w Łubnicach powstała w XIII w., same Łubnice założono w 1236 r. W latach 1239 – 1241 istniał tu klasztor Cystersek, który w 1253 r. przeniesiono do Ołoboku. Pierwszy kościół zbudowano prawdopodobnie w roku 1254. Obecny, gotycki, orientowany, murowany, z drewnianą wieżą słupową pochodzi z połowy XV wieku i zbudowany został z fundacji sióstr Cystersek z Ołoboku, właścicielek Łubnic. W XVIII i XIX wieku dostawiono przybudówki, jedną przy nawie od strony południowej w stylu neogotyckim, drugą od zachodu – czworoboczną wieżę z kruchtą w przyziemiu. Bryła kościoła składa się z prostokątnej nawy i węższego, niższego prezbiterium zamkniętego wielobocznie oraz zakrystii od strony północnej. Kościół przykryty jest dwuspadowym dachem, na którym umieszczono wieżyczkę na sygnaturkę pokrytą gontowym hełmem. Zakrystię pokrywa dach pulpitowy. W kościele są trzy ołtarze: ołtarz główny, późnorenesansowy, w formie późnogotyckiego tryptyku (XIX w.) z rzeźbami Matki Bożej z Dzieciątkiem i figurami świętych dziewic Małgorzaty, Katarzyny, Doroty, Barbary w części centralnej oraz świętymi na ścianach bocznych (12 postaci, po 6 na jednym skrzydle), z tabernakulum z 1 połowy XVII w. oraz dwa ołtarze barokowe boczne także z połowy XVII wieku z obrazami: Zmartwychwstanie, Święta Urszula z towarzyszkami, Ukrzyżowanie, Ścięcie św. Urszuli i dwóch świętych nieznanych z imienia (Katalog zabytków w Polsce). Zabytkiem jest portret trumienny kobiety z XVIII wieku. Z wizytacji biskupiej zarządzonej przez Jana Łaskiego w 1512 r. wynika, że kościół był konsekrowany. Wizytacja z 1668 roku mówi, że parafia Łubnice stała się filią parafii Dzietrzkowice w dekanacie wieruszowskim. Taki stan prawny przetrwał do 25 X 1935 r. Wtedy parafię restaurowano i włączono do diecezji częstochowskiej, restaurował ją bp częstochowski Teodor Kubina, mianując pierwszym proboszczem ks. Alojzego Halamę. W wieku XVIII, po pożarze w kościele w Dzietrzkowicach, kościół łubnicki służył także mieszkańcom Dzietrzkowic. W 1922 r., pisze ks. R. Frysiak, do łubnickiego kościoła dobudowano od strony północnej kaplicę p.w. św. Urszuli z towarzyszkami. W roku 1912 ściany wewnętrzne łubnickiego kościoła p.w. Wniebowzięcia NMP zostały ozdobione polichromią. Polichromia jest dziełem niepełnosprawnego artysty M.A. Szulczyńskiego i jego uczniów (A. Czyżewski, J. Mazurek, B. Woliński, R. Hoffman, B. Ulatowski, S. Staff, B. Bidziński, i złotnik E. Gaworski). Współcześni odkrywcy dzieła artysty mówią, że łubnicka polichromia czyni kościół przedsionkiem nieba, i idealnie współgra z modlitwą, nie rozprasza. Zachwyca natomiast kompozycją, kolorystyką, misternością koronek, intensywnością błękitu, złudzeniem trójwymiarowości na płaskich ścianach. Odnowiono ją w 1990 roku. W latach 1941 – 1945 (II wojna światowa) kościół ograbiony przez Niemców swoje funkcje duszpasterskie zaczął pełnić dopiero w roku 1945. Od roku 1992 parafia należy do dekanatu bolesławieckiego w diecezji kaliskiej. Do parafii należy Ludwinów z kaplicą mszalną pod wezwaniem św. Józefa.
Literatura
Antoni Szulczyński – malarz od urodzenia, Poznań 2017
Frysiak, Wybrani ludzie i miejsca, Wieluń 1999, s.129 -131
Katalog zabytków sztuki w Polsce. T.2 Województwo łódzkie, zeszyt 12 Powiat wieluński, Warszawa 1954
R.Rosin, Ziemia Wieluńska w XII- XVI w. Studia z dziejów osadnictwa, Łódź 1961, s. 92 – 97, 130- 131
R. Rosin, Słownik historyczno-geograficzny ziemi wieluńskiej w średniowieczu, Łódź 1963
S. Zabraniak, Kościół wieluński w okresie staropolskim, Lublin 2004, s.36 – 40
