22 stycznia Wieluń uczcił 159. rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego. Przy pomniku upamiętniającym zabitych i pomordowanych powstańców spotkali się przedstawiciele władz samorządowych wszystkich szczebli, kombatanci, członkowie Chrześcijańskiego Porozumienia Wieluń, członkowie Stowarzyszenia Historycznego „Bataliony Obrony Narodowej”, harcerze, pracownicy Muzeum Ziemi Wieluńskiej oraz członkowie Grupy Rekonstrukcyjnej „Gloria Victis”. Wszyscy przyszli, by w chwili zadumy pochylić głowy, złożyć kwiaty, zapalić znicze i uczcić pamięć poległych i pomordowanych powstańców.
Skromnej z powodu pandemii koronawirusa uroczystości towarzyszył tylko poczet sztandarowy z chorągwią powiatu wieluńskiego.
Uroczyste spotkanie rozpoczęło się odśpiewaniem hymnu narodowego. Potem w kilku słowach historię powstania przybliżył Jan Książek, historyk i dyrektor Muzeum Ziemi Wieluńskiej. Refleksjami na temat powstania podzielili się także: Paweł Okrasa, burmistrz Wielunia, Marek Kieler, starosta wieluński i Paweł Rychlik, poseł na Sejm RP. Całemu spotkaniu towarzyszyła refleksja i zaduma, zwłaszcza po słowach mówiących o niepokojach panujących w dzisiejszej Europie.
159. rocznica wybuchu powstania – mówił Marek Kieler- starosta wieluński, zobowiązuje nas do pochylenia się nad zbiorowymi mogiłami powstańczymi, rozsianymi na różnych parafialnych cmentarzach historycznej ziemi wieluńskiej. Mogiły powstańcze znajdziemy w Białej, Dzietrznikach, Lututowie, Mokrsku, Osjakowie, Praszce, Rudnikach. Pielgrzymujmy do symbolicznych miejsc im poświęconych, do przydrożnych krzyży i głazów upamiętniających miejsca bitew i potyczek oraz miejsca kaźni.
Uroczystości wieluńskie odbyły się przed symbolicznym pomnikiem postawionym w 1934 r. w Lasku Wieluńskim na tzw. Podszubienicach – w 1864 roku miejskim wysypisku śmieci i padliny. W roku 1864 Podszubienice stały się miejscem kaźni powstańców styczniowych – mieszczan z Wielunia, Praszki, Złoczewa, kilku Rosjan i Ukraińców – dezerterów z wojska rosyjskiego. Pomnik w 1940 roku zniszczyli Niemcy. Obecny jest rekonstrukcją z 1958 roku. Widnieją na nim nazwiska zamordowanych w tym miejscu powstańców.
Spotkanie zakończyło się złożeniem biało – czerwonych wiązanek kwiatów i zapaleniem zniczy pamięci.
