Uroczystość Wszystkich Świętych (łac. Sollemnitas Omnium Sanctorum) w Kościele Katolickim to uroczystość ku czci wszystkich świętych kanonizowanych, błogosławionych, znanych z imienia i bezimiennych, którzy osiągnęli stan zbawienia i przebywają w niebie. Uroczystość przypomina, że każdy wierny jest powołany do świętości.
Dzień Wszystkich Świętych jest jednym z najstarszych świąt chrześcijańskich. Jego geneza sięga I wieku. W tym wieku Kościół zapoczątkował obchodzenie dnia narodzin do nieba męczenników za wiarę w Chrystusa (rocznica śmierci). Od IV wieku wszystkich męczenników wspominano w 1 dniu. Na Zachodzie była to niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego, na Wschodzie piątek po Wielkiej Nocy.
Papież Bonifacy IV (608 – 615) w roku 609 nadał Uroczystości Wszystkich Świętych bardziej wyraźny charakter. W nowej formule w Rzymie obchodzono ją 13 maja. W tym dniu oddawano cześć Matce Bożej i wszystkim męczennikom za wiarę w Chrystusa. Początek wspomnienia wszystkich świętych zmarłych w Uroczystość Wszystkich Świętych przypadł na wiek VIII.
Data obchodów 1 listopada pojawiła się w roku 741, kiedy papież Grzegorz III ufundował w Rzymie oratorium poświęcone różnym świętym, nie tylko męczennikom. Święto dla całego Cesarstwa Rzymskiego ustanowił papież Grzegorz IV (827-844). Obchody święta na cały Kościół rozszerzył w 935 r. papież Jan XI.
W roku 1970 do Mszału Rzymskiego dodano nową prefację, która brzmi: „Uroczystość obejmuje nie tylko świętych kanonizowanych, ale wszystkich zmarłych, którzy osiągnęli doskonałość, a zatem także zmarłych krewnych i przyjaciół.” W tym dniu czytana była litania do Wszystkich Świętych i Ewangelia wg św. Mateusza, wspominająca 8 błogosławieństw.
Zgodnie z tradycją w tym dniu uczestniczymy w Eucharystii, nawiedzamy cmentarze i pochylamy głowy nad mogiłami krewnych i przyjaciół. Na znak pamięci zapalamy znicze, na znak bezinteresownej miłości kładziemy kwiaty.
W Ożarowie Eucharystię celebrowaną pośród grobów poprzedziła procesja z wypominkami i modlitwą za zmarłych. Czytane teksty w czasie Mszy Świętej to fragment Apokalipsy wg św. Jana i Ewangelia wg św. Mateusza przywołująca 8 błogosławieństw. Procesji i Eucharystii przewodniczył ks. Sylwester Rasztar.