22 grudnia 2020 roku minęło dwa lata odkąd w parafii św. Barbary w Wieluniu rozpoczęły się comiesięczne nabożeństwa ku czci św. Rity. Tylko obostrzenia sanitarne z powodu pandemii koronawirusa spowodowały, że modlących się w świątyni było trochę mniej, ale prośby o wstawienniczą modlitwę pozostały te same i wdzięczność tych, którzy doświadczyli dobra za przyczyną wstawienniczej modlitwy Świętej wyrażona bukietem czerwonych róż, także taka sama.
Po nabożeństwie Eucharystia, kolejne roraty z obecnością dzieci i krótkie słowo nawiązujące do Ewangelii wg św. Łukasza o nawiedzeniu Elżbiety przez Maryję (Łk 1, 39 -56) skierowane przez księdza proboszcza Jarosława Borala do obecnych, mówiące o radości płynącej z wiary i wyśpiewanym przez Maryję Magnificat. Magnificat był odpowiedzią Maryi na słowa Elżbiety: „ jesteś błogosławiona wśród niewiast, błogosławiony także owoc twojego łona (…) O, błogosławiona jesteś za to, żeś uwierzyła w spełnienie się wszystkiego, co Pan ci powiedział”.
Słowa wypowiedziane przez Maryję: „ uwielbia dusza moja Pana i duch mój rozradował się w Bogu, Zbawicielu moim, bo wejrzał na małość sługi swojej (…) nic nie straciły ze swojej aktualności do dziś, bo są to słowa wypowiedziane z głębi serca.
Z podobną radością modliła się święta Rita, dziękując Bogu za wysłuchanie próśb i uchronienie synów przed popełnieniem grzechu morderstwa. Prosząc, nie wiedziała, w jaki sposób zostanie wysłuchana – obaj synowie, zanim zrealizowali plan zemsty, zmarli na ciężką chorobę zakaźną. Rita opłakiwała synów i zastanawiała się nad Bożą wolą wobec niej. Została augustianką. Dziś zwana jest „świętą od róż”. To dla niej tuż przed śmiercią, w zasypanym śniegiem ogrodzie, zakwitła róża.
Na pamiątkę tego cudu, czciciele świętej Rity noszą ze sobą płatki róż, które są święcone podczas comiesięcznych nabożeństw i Eucharystii. Przyniesione do kościoła św. Barbary róże poświęcił ks. Andrzej Kornacki.
Eucharystię zakończyło błogosławieństwo relikwiami Świętej
