23 września 2025 roku w Muzeum Ziemi Wieluńskiej w Wieluniu odbyło się spotkanie autorskie i promocja nowego albumu „Wieluń”, przygotowanego wspólnie przez Ryszarda Sierocińskiego oraz prof. dra hab. Tadeusza Olejnika. Jest to już czwarta edycja tej niezwykłej publikacji. Poprzednie edycje ukazywały się kolejno w roku 2003, 2008 i 2016.
Nowa edycja albumu, z bogatym wstępem historycznym pióra prof. Tadeusza Olejnika, poświęcona królewskiemu miastu Wieluń ukazuje bogactwo jego architektury sakralnej i świeckiej oraz wizerunek współczesnego miasta, miasta zadbanego, nowoczesnego, czystego i ukwieconego, miasta, które po traumie 1 września 1939 roku i okupacji niemieckiej odrodziło się i tętni życiem gospodarczym, usługowo-handlowym, kulturalno-oświatowym. Album pokazuje ponadto działalność Muzeum Ziemi Wieluńskiej, placówki dbającej o utrwalenie historycznej przeszłości miasta. Publikację kończy kalendarium najważniejszych wydarzeń z życia miasta.
Gdybyśmy położyli obok siebie wszystkie edycje tego wydawnictwa, prześledzilibyśmy zmiany, jakie zaistniały w Wieluniu w latach 2003-2025.
Promocję albumu poprzedził gościnny wykład „Tożsamość krajobrazu kulturowego ziemi wieluńskiej” wygłoszony przez dra hab. Mariusza Szuberta, Profesora Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, idealnie wpisujący się promocję nowej publikacji o Wieluniu.
Rozpoczynając temat tożsamości krajobrazu kulturowego ziemi wieluńskiej, profesor przybliżył definicje obrazu kulturowego pani profesor Marii Dobrowolskiej (1895 – 1984) i jej kontynuatorki Mygi Piątek Urszuli.
Wynika z nich, że krajobraz kulturowy jest syntezą działalności społeczeństwa w jego środowisku geograficznym, najlepiej odzwierciedlającą współzależność i związek życia przyrody i społeczeństw ludzkich, ukazującą szybkie przeobrażenia w długim rozwoju historycznym. Krajobraz kulturowy jest historycznie ukształtowanym fragmentem przestrzeni geograficznej powstałym w wyniku oddziaływań środowiska geograficznego i kultury, tworzących specyficzną sztukę objawiającą się lokalną odrębnością i wyjątkowością. ( Myga Piątek Urszula).
Na tą wyjątkowość, tożsamość kulturową ziemi wieluńskiej, składają się takie elementy krajobrazu kulturowego jak: rzeźba terenu, roślinność, wody, antropogeniczne wytwory i ślady działalności człowieka, które ukształtowały i nadal ukształtują przestrzeń poprzez interakcję natury i cywilizacji. W skład tych elementów wchodzą m.in. budynki, drogi, pola uprawne, sady, parki, ale też naturalne formy terenu, szata roślinna, które zostały przez człowieka przekształcone lub dostosowane do swoich potrzeb.
Wszystkie te elementy stworzyły i tworzą wyjątkową tożsamość kulturową ziemi wieluńskiej, jej dawnej stolicy, czyli Wielunia, pobliskiego Skomlina czy Bolesławca i innych miejscowości.
