Narodowe Święto Niepodległości obchodzone jest corocznie 11 listopada. Upamiętnia ono dzień odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli i życia pod zaborami (1795 – 1918), jednocześnie dzień zakończenia I wojny światowej (układ w Compiegne 11 XI 1918). Uchwalone ustawą z 23 IV 1937r., było obchodzone dwa razy przed wybuchem II wojny światowej, zostało skasowane ustawą Krajowej Rady Narodowej na rzecz upamiętnienia uchwalenia Manifestu Lipcowego 22 VII 1944, przywrócone w 1989 roku, w 1997 roku, zgodnie z uchwałą Sejmu RP podjętą 11 XI 1997 roku nazwane zostało Narodowym Świętem Niepodległości.
Rocznicę odzyskania niepodległości w II RP w latach 1919 – 1936 świętowano jako rocznicę wojskową. Zdarzyło się tylko jeden raz, 14 XI 1920 roku, czcić rocznicę niepodległości i związane to było z wręczeniem Józefowi Piłsudskiemu buławy marszałkowskiej. Od 8 XI 1926 roku święto stało się dniem wolnym od pracy, a od 1932 roku także od nauki. O jego ważności mówią ustanowione 29 X 1930 roku odznaczenia Krzyż i Medal Niepodległości dla osób czynnie zasłużonych dla niepodległej Polski.
Dzień 11 listopada 1918 roku był dniem wielkiej radości i euforii (dzień wcześniej powrócił z Magdeburga do Warszawy Józef Piłsudski). O tej wielkiej radości i entuzjazmie pisał w swoich wspomnieniach pierwszy premier, socjalista Jędrzej Moraczewski: „Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. Po 120 latach prysnęły kordony. Nie ma ich. Wolność! Niepodległość! Zjednoczenie! Własne Państwo! Na zawsze. Chaos? To nic. Będzie dobrze. Wszystko będzie, bo jesteśmy wolni od pijawek, złodziei, rabusiów w czapkach z bączkiem, będziemy sami rządzili (…). Cztery pokolenia nadaremno na tę chwilę czekały, piąte doczekało (…)”
Dziś, w 98. rocznicę odzyskania niepodległości, też jesteśmy pełni radości i entuzjazmu. Spotykamy się na uroczystościach patriotycznych, śpiewamy pieśni na Ogniskach Patriotyzmu (w Wieluniu zapłonęły dwa), organizujemy biegi niepodległości, ale i reflektujemy naszą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Próbujemy być jednością …
W Wieluniu kontemplowaliśmy to wszystko w czasie uroczystości religijno – patriotycznej, na którą złożyły się: Msza św. w intencji Ojczyzny w kolegiacie wieluńskiej, złożenie kwiatów pod pomnikiem św. Jana Pawła II oraz tablicami Józefa Piłsudskiego i wielunian, którzy zginęli w latach 1919 – 1921, broniąc niepodległości odrodzonego państwa.
Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył ks. prałat Marian Mermer. W koncelebrze byli księża: Jacek Zieliński, Jarosław Boral, Andrzej Kornacki, Andrzej Walaszczyk. Homilię do licznie zgromadzonych wiernych, przedstawicieli władz samorządowych, stowarzyszeń i organizacji, harcerzy, uczniów wieluńskich szkół, kombatantów, pocztów sztandarowych, chóru parafialnego wygłosił ks. prałat Marian Mermer – prepozyt kapituły wieluńskiej. Mówił on:
…dzień 11 listopada 1918 roku to dzień narodzin do wolności, miłości i prawdy, bo prawda łączy się z miłością, a miłość do Ojczyzny należy łączyć z miłością do Boga. Wolności i miłości trzeba się nieustannie uczyć, o wolność, miłość i prawdę należy nieustannie walczyć tak jak pokazują nam polscy święci Maksymilian Kolbe, Jan Paweł II, ks. Jerzy Popiełuszko, ci, co zginęli w Katyniu i w katastrofie smoleńskiej oraz żołnierze tacy jak Danuta Sidzikówna „Inka”, która w grypsie, tuż przed śmiercią pisała do swojej babci – zachowałam się jak trzeba. Każdy z tych przywołanych kochał Polskę i zachowywał się jak trzeba. Czy ty, czy my kochamy Polskę? Czy zachowujemy się jak trzeba wobec naszej Ojczyzny, naszej ziemskiej matki?
Uzupełnieniem homilii ks. prepozyta były słowa „Polskość to jest wybór” wypowiedziane przez Pawła Okrasę – burmistrza Wielunia, słowa przypominające drogę do niepodległości wypowiedziane przez Andrzeja Stępnia – starostę wieluńskiego oraz przywołanie przez prowadzącego spotkanie Jana Książka postaci szesnastoletniego wieluńskiego gimnazjalisty Jana Łączkowskiego, poległego w Pasiekach k. Lwowa w IV 1919 r. (spoczywa na Cmentarzu Orląt Lwowskich).
Cieszy, że święto 11 listopada w Wieluniu czci coraz więcej młodych ludzi, o czym świadczy ich obecność podczas oddawania hołdu bohaterom niepodległości, trzymanie wart przy tablicach wielunian i Józefa Piłsudskiego, składanie wiązanek kwiatów … Oni wybrali polskość !