31 lipca zakończyła się realizacja projektu Hej Jana, Jana będziemy chwalić… Pomysłodawcą i realizatorem projektu był Dom Kultury w Ożarowie. Autorem Natalia Zwierz, dyrektor placówki. Podsumowanie odbyło się w pięknej leśnej scenerii gospodarstwa agroturystycznego w Ożarowie.
Zieleń lasu, lekko poruszające się fale na stawie, płynące nad koronami drzew pierzaste obłoki, rozstawione namioty, przygotowane do zapalenia ogniska i scena, na której miały się zadziać cuda świętojańskiej nocy, aczkolwiek z przyczyn obiektywnych nieco spóźnionej, zachęcały do zabawy i uczestnictwa w zaproponowanym programie, który poprowadził Maciej Bieszczad, poeta i pracownik Domu Kultury.
Chętni, już od godziny 16.00, mogli wziąć udział w warsztatach z ceramiki prowadzonych przez państwa Kurzyńskich i w warsztatach stolarskich przygotowanych przez „Piekielny warsztat” pana Piekarskiego, w warsztatach florystycznych z bukietami kwiatów, z których dziewczęta uczyły się wić piękne wianki w ramach konkursu na najpiękniejszy i najpiękniej pływający wianek.
Zainteresowani ziołami mogli posłuchać opowieści o ziołach i popróbować wykonanych z nich nalewek. Tę ciekawą część programu zrealizowała Małgorzata Stanek, sekretarz Gminy Mokrsko, jednocześnie wielka pasjonatka zielarstwa.
Cuda na scenie zadziały się godzinie 20.00. Początek zabawy obwieścili: Maciej Bieszczad, który zacytował fragment Pieśni świętojańskiej o Sobótce Jana Kochanowskiego: Gdy słońce Raka /zagrzewa, /A słowik więcej nie śpiewa, /Sobótkę, jako czas niesie, /Zapalono w Czarnym Lesie oraz Zbigniew Dąbrowski wójt Gminy Mokrsko i Natalia Zwierz dyrektor Domu Kultury w Ożarowie.
Momentem szczególnym była laudacja dla Wandy Majtyki, tegorocznej laureatki Nagrody Kolberga, wieloletniej instruktorki Zespołu Śpiewaczo – Obrzędowego w Ożarowie i dobrego ducha Dziecięcego Zespołu Obrzędowego w Ożarowie, prowadzonego przez Halinę Gniłkę, dyrektora Zespołu Szkoły i Przedszkola w Ożarowie. Były kwiaty, łzy wzruszenia i żywiołowe 100 lat wyśpiewane przez członków Zespołu Śpiewaczego z Ożarowa i Zespołu „Włościanie” z Chotowa.5
Kolejnym punktem programu było wystąpienie Tomasza Spychały, etnografa, pracownika Muzeum Ziemi Wieluńskiej. Przed słuchaczami namalował on słowami obrazy obrzędów i wierzeń związanych z najkrótszą nocą roku przypadającą z 23 na 24 czerwca i dniem narodzin świętego Jana Chrzciciela przypadającym 24 czerwca. Było, więc o oczyszczeniu wody, o zebranych w tym dniu ziołach i ich cudownej mocy. Pojawiały się nazwy piołun, biedrzeniec, serdecznik, babka, mięta, czarny bez, krwawnik – zioła, które w Wigilię św. Jana zawieszano na drzwiach i na koniec zwyczaje świętojańskiej nocy. Opowieść pana Tomka stała się preludium do późniejszego rzucania uwitych przez dziewczęta wianków na wodę… Ich urodę i umiejętność pływania oceniał wójt Gminy Mokrsko
Po cudach nocy świętojańskiej namalowanych słowami przez etnografa na scenie pojawiły się kolejno zespoły z Ożarowa i Chotowa, które wykonały pieśni związane z tym fragmentem kalendarza, a na placu zapłonęły ogniska…
Bogaty program, przypominający nasze dawne polskie zwyczaje i tradycje, zakończyła biesiada świętojańska.
