18 maja 2022 roku działające w Wieluniu Stowarzyszenie „ Po prostu żyj” zaprosiło przedstawicieli władz samorządowych, prezesa WSM, dyrektora Spółdzielczego Domu Kultury, dyrektorów placówek oświatowych, członków stowarzyszenia, zaprzyjaźnione KGW, przedstawicieli uchodźców ukraińskich na montaż słowno – muzyczny „Chwała Ukrainie – Bohaterom chwała”. Autorem scenariusza była emerytowana nauczycielka języka polskiego Maria Wilk. Oprawę muzyczną z piosenek polskich i ukraińskich (oryginalnych i tłumaczonych na język polski) przygotował Piotr Sitarski.
Przygotowany przez Stowarzyszenie montaż złożony z polskiej poezji, wierszy o miłości, wolności i potrzebie solidarności oraz ukraińskich i polskich piosenek miał na celu przywrócić nadzieję i wlać jej iskierkę w serca tych, co musieli uciekać ze swojej ojczyzny. Miał ponadto przynieść trochę optymizmu i wiary w to, że w tej walce nie są sami.
W klimat wieczoru wprowadził uczestników wiersz Wisławy Szymborskiej „Jacyś ludzie”, który zaprezentowała Grażyna Urbaniak – Kopczyńska, prezes Stowarzyszenia. Wizjonerski wiersz polskiej noblistki idealnie oddał klimat wydarzeń toczących się za polskimi granicami od 24 lutego 2022 roku.
Jacyś ludzie w ucieczce przed jakimiś ludźmi.
W jakimś kraju pod słońcem i niektórymi chmurami.
Zostawiają za sobą jakieś swoje wszystko,
obsiane pola, jakieś kury, psy, lusterka,
w których właśnie przegląda się ogień.
Mają na plecach dzbanki i tobołki,
im bardziej puste, tym z dnia na dzień cięższe
Odbywa się po cichu czyjeś ustawanie,
a w zgiełku czyjeś komuś chleba wydzieranie
i czyjeś martwym dzieckiem potrząsanie.
Przed nimi jakaś wciąż nie tędy droga,
nie ten, co trzeba most nad rzeką dziwnie różową.
Dokoła jakieś strzały, raz bliżej, raz dalej,
w górze, samolot trochę kołujący.
Przydałaby się jakaś niewidzialność,
jakaś bura kamienność,
a jeszcze lepiej niebyłość na pewien krótki czas albo i długi.
Coś jeszcze się wydarzy, tylko gdzie i co.
Ktoś wyjdzie im naprzeciw, tylko kiedy,
kto, w ilu postaciach i w jakich zamiarach.
Jeśli będzie miał wybór, może nie zechce być wrogiem
i pozostawi ich przy jakimś życiu.
Kolejny wiersz „Chwała Ukrainie” (pozdrowienie ukraińskie) zaprezentowała Bożena Michałczyk. Wierszowi towarzyszyła piosenka o tym samym tytule i z bardzo ważnym przesłaniem, że ”honor najważniejszy jest, Ukraina o tym wie (…) dziś pokazują jak się walczy o swój kraj”.
Wiele słów padło na temat wolności. Opowiedział o niej wiersz Kazimierza Wierzyńskiego „Wolność”, piosenki „Wolność” w wykonaniu Marka Grechuty, „Modlitwa za Ukrainę”, „Wolność” z repertuaru zespołu „Chłopcy z Placu Broni” wykonana przez Piotra Sitarskiego oraz fragment „Traktatu moralnego” Czesława Miłosza.
Szczególnie w czasie spotkania wybrzmiały dwa wiersze- wiersz K.I. Gałczyńskiego „Prośba o wyspy szczęśliwe”
A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,
wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,
ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp,
otumań, we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.
Pokaż mi wody ogromne i wody ciche,
rozmowy gwiazd na gałęziach pozwól mi słyszeć zielonych,
dużo motyli mi pokaż,
serca motyli przybliż i przytul,
myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością.
i wiersz „Gdy moja dusza” Bożeny Michałczyk nawołujący do miłości i solidarności z pokrzywdzonymi. Montaż zakończyła piosenka „Dziwny jest te świat”, wielki przebój Czesława Niemena.
Niespodzianką był występ dziewczynki z Ukrainy, która po polsku zaśpiewała o tym jak pokochała Polskę i wiersz „Ojczyzna” napisany przez członkinię KGW z Kamionki.
Wieczór zakończyło spotkanie przy kawałku ciasta, kawie i herbacie. Pozostała refleksja nad życiem zwykłych ludzi, które niszczą jednostki o imperialnych zapędach. Pozostała także pewność, że „ludzi dobrej woli jest więcej”