Nowobudowany kościół parafialny w Ożarowie w 1940 roku udzielił schronienia dwóm ołtarzom z wieluńskiej fary. Tuż przed jej wyburzeniem przez Niemców , przywieziono do niego dwa zdekompletowane ołtarze, zdekompletowaną renesansową ambonę , krucyfiks (od 1967 roku na belce tęczowej w kolegiacie wieluńskiej) i organy (na początku lat 50-tych XX wieku wróciły do Wielunia). Ocalenie tych kilku zabytków zawdzięcza kościół wieluński księdzu Janowi Szycy, proboszczowi parafii św. Marii Magdaleny w Ożarowie, rodzinie Mesków i księdzu Wincentemu Przygodzkiemu, proboszczowi w Wieluniu. Ksiądz Wincenty Przygodzki przekazując zabytki z fary do innych kościołów ocalił je dla przyszłych pokoleń.
Część wyposażenia wieluńskiej fary trafiła do kościoła p.w. Bożego Ciała w Wieluniu, część do nowobudowanych kościołów w Ostrówku (kościół pw. Trójcy Świętej) i Ożarowie (kościół pw. św. Marii Magdaleny). Ocalałe fragmenty nagrobków, tablic epitafijnych, w trakcie rozbiórki kościoła po wysadzeniu w powietrze, przeniesiono na plac kościelny sióstr Bernardynek. Część z nich w latach 80-tych XX wieku trafiła do MZW, Muzeum Archidiecezjalnego w Częstochowie, Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie OMZW.
Do Ożarowa trafiły z fary dwa z 9 jej ołtarzy : ołtarz z kaplicy Olszowskich i ołtarz Matki Bożej Różańcowej. Do kościoła w Ostrówku trafił ołtarz pw. Krzyża Świętego i św. Jerzego z obrazem Matki Bożej Bolesnej z kaplicy Radoszewkich (ołtarz w 1969 roku powrócił do Wielunia do kaplicy Matki Bożej Pocieszenia w kościele poaugustiańskim) .
Kaplica Olszowskich, z której ołtarz przywieziono do Ożarowa, mieściła ołtarz z figurą ukrzyżowanego Pana Jezusa z dwoma rzeźbami z boku – Matki Bożej i św. Jana. W zwieńczeniu nastawy widniał herb Prus II zwany również Wilczekosy rodu Olszowskich. Ołtarz został zdeponowany w Ożarowie, krucyfiks w Ostrówku. Przez wiele lat boki nastawy tego ołtarza, złożonego przez stolarza Władysława Kowalskiego, Franciszka Moskalka, Lucjana Wieczorka, Henryka Strózika… zdobiły rzeźby św. Stanisława i św. Wojciecha z ołtarza Matki Bożej Różańcowej, drugiego z przywiezionych do Ożarowa ołtarzy. Kiedy w centralnej części ołtarza pojawi się oryginalny krucyfiks?
Ołtarz Matki Bożej Różańcowej miał w centrum obraz Matki Bożej w srebrnej sukience i koronami złoconymi w ogniu. W XIX wieku na jego zasuwie umieszczono kopię obrazu św. Rodziny z kaliskiego kościoła pw. Wniebowzięcia NMP. Boki nastawy wypełniały okazałe rzeźby św. Stanisława z lewej i św. Wojciecha z prawej (jeszcze na początku XXI wieku były w kościelnym magazynie w Ożarowie). Nie zachowała się kopia kaliskiej Świętej Rodziny, która przez wiele lat była eksponowana w ołtarzu w okresie Bożego Narodzenia i już wtedy widać było przedarcie.
Renesansowa ambona – wejście na schody ambony zamykały drzwiczki zakończone trzema postaciami aniołów. Bok balustrady schodowej zdobili czterej Ewangeliści, kosz ambony zdobili doktorowie kościoła: Ambroży, Grzegorz, Augustyn, Hieronim. Baldachim ambony miał trzy kondygnacje. Pierwsza, z biczowaniem Chrystusa, nie zachowała się. Zachowały się: druga kondygnacja z rzeźbą Matki Bożej Bolesnej, trzecia z Aniołem Zmartwychwstania. Nie zachowały się postaci podtrzymujące kosz ambony. Zabrana została także płaskorzeźba z wizerunkiem Dobrego Pasterza z zaplecka ambony…
W roku 2023 udało się ks. proboszczowi pozyskać pieniądze z Rządowego Funduszu Polski Ład – Program Odbudowy Zabytków na remont kościoła, głównie ścian o czym mówił w Radiu Ziemi Wieluńskiej (wysłuchała Magdalena Jaroch).
Bardzo się cieszymy, że udało nam się pozyskać fundusze na remont ścian zewnętrznych świątyni w Ożarowie, ze względu na to, że znajdują się one w dosyć katastrofalnym stanie i bez tego wsparcia pewnie nie udałoby się nam uratować tego pięknego, neogotyckiego kościoła. Na renowację i remont ścian w kościele św. Marii Magdaleny w Ożarowie otrzymaliśmy 400 tys. złotych.
fot. Grzegorz Nowak , Magdalena Jaroch
Fot. Dom Kultury w Ożarowie
Jest jeszcze wiele do zrobienia, ponieważ wszystkie ruchome zabytki w naszym kościele to zabytki ze zbombardowanej kolegiaty wieluńskiej, które wymagają renowacji, szczególnie ołtarz główny i ołtarz Matki Bożej Różańcowej (taką miał pierwotną nazwę w kolegiacie wieluńskiej). W czasie II wojny światowej, kiedy część tego ołtarza trafiła do kościoła w Ożarowie zaginęła tak zwana Gloria i do dziś nie można ustalić miejsca gdzie się znajduje. Teraz ołtarz nosi wezwanie Matki Bożej Częstochowskiej.
Na remont pierwszej części tego ołtarza pozyskaliśmy z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Łódzkiego 100 tysięcy złotych. Będziemy niewątpliwie składać wniosek na kolejny etap renowacji i jeśli uda się pozyskać kiedyś pieniądze, odtworzymy Glorię, by ołtarz odzyskał w pełni swój XVII wieczny blask, mówił ks. Sylwester Rasztar.
Tuż przed uroczystością Wszystkich Świętych do kościoła powróciły odnowione ołtarze – ołtarz główny i Ołtarz Matki Bożej Częstochowskiej, zabrane do konserwacji w kwietniu tuż po peregrynacji obrazu Matki Bożej Częstochowskiej.
Źródła:
Załącznik Nr 1 do uchwały nr LXVI/753/24 Sejmiku Województwa Łódzkiego z dnia 27 lutego 2024 r. Wykaz udzielonych w 2024 roku dotacji z budżetu Województwa Łódzkiego na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytkach wpisanych do rejestru zabytków województwa łódzkiego Parafia Rzymskokatolicka pw. Św. Marii Magdaleny w Ożarowie, Ożarów 25, 98-345
Mokrsko Ołtarz pw. Matki Boskiej Różańcowej (ob. Matki Boskiej Częstochowskiej) w kościele par. pw. Św. Marii Magdaleny w Ożarowie Ożarów, kościół pw. Św. Marii Magdaleny: konserwacja ołtarza pw. Matki Boskiej Różańcowej (ob. Matki Boskiej Częstochowskiej) – etap 2 150 000,00 150 0
Jan Książek: Zabytki ruchome kościoła parafialnego i ich dzieje w XIX i XX wieku. W : Siedem wieków fary wieluńskiej, Wieluń 2009, s. 46-48
