Burmistrz Wielunia Paweł Okrasa wraz z Towarzystwem Przyjaciół Wielunia dokonali 16 czerwca uroczystego odsłonięcia ławeczki na skwerze przy Filii Bibliotecznej w Dąbrowie (ulica św. Wawrzyńca 1), dedykowanej dr Honoracie Skoczylas – Stawskiej.
Na uroczystość odsłonięcia przybyli: Paweł Okrasa – burmistrz Wielunia, Joanna Skotnicka – Fiuk – wiceburmistrz Wielunia, ks. Rafał Zawisza – proboszcz parafii św. Wawrzyńca w Dąbrowie, córka Agnieszka z rodziną, Bronisław Mituła, Jarosław Rozmarynowski – radni Rady Miejskiej w Wieluniu, Jan Książek – dyrektor Muzeum Ziemi Wieluńskiej, Bogusława Wiluś, Zenon Nowak, Krystyna Skoczylas, Elżbieta Pietrusiak, Halina Perdek, Anna Szkudlarek, Mirosław Sobczak – OSP Dąbrowa, Barbara Wszoła – kierownik Filii Bibliotecznej w Dąbrowie, media., Iwona Podeszwa – Prezes TPW.
Uroczystość rozpoczęła Iwona Podeszwa. W krótkich słowach przypomniała historię powstania ławeczki oraz historię życia zasłużonej dla Wielunia i Dąbrowy dr Honoraty Skoczylas –Stawskiej:
– Dr Honorata Skoczylas- Stawska (1934 -2018) urodziła się w Dąbrowie k. Wielunia. Od 2006 roku nosiła zaszczytny tytuł Honorowego Obywatela Miasta Wielunia. Była absolwentką Państwowego Liceum Pedagogicznego w Wieluniu i Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie ukończyła studia polonistyczne i uzyskała tytuł naukowy doktora nauk humanistycznych (1970). W latach 1963 1991 była pracownikiem naukowo – dydaktycznym w macierzystej uczelni. Jako polonistka i językoznawca specjalizowała się w badaniu historii języka polskiego oraz dialektów i gwar ludowych. W wędrówkach badawczych po Wielkopolsce i pograniczu śląskim wielokrotnie odwiedzała ziemię wieluńską, zapisując cechy gwarowe jej mieszkańców. Efektem pracy badawczej były publikacje: Fonetyka gwary Dąbrowy w pow. Wieluńskim Poznań 1967, Fonetyka w gwarach dawnej ziemi wieluńskiej Warszawa –Poznań 1977 oraz liczne artykuły drukowane w periodykach językoznawczych. Jest autorką ponad 90 opracowań naukowych z wymienionych dziedzin i 170 map opatrzonych komentarzami i publikowanych w Atlasie języka i kultury ludowej Wielkopolski pod red. Zenona Sobierajskiego i Józefa Burszty.
Za dorobek naukowy dr Honorata Skoczylas – Stawska była wyróżniana nagrodami ministerialnymi i rektorskimi, a w roku 1977 doroczną Nagrodą TPW. Była aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Komisji Językoznawczej PAN Oddział w Poznaniu, Wieluńskiego Towarzystwa Naukowego i Towarzystwa Przyjaciół Wielunia. Była uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40 – lecia Polski Ludowej, Złotą Odznaką Miłośnika Miasta Poznania oraz honorowym odznakami woj. sieradzkiego, kaliskiego, poznańskiego.
Krótką biografię dr Honoraty Skoczylas – Stawskiej uzupełnili swoimi wspomnieniami Jan Książek, Paweł Okrasa i Zenon Nowak .
Za upamiętnienie Matki podziękowała wszystkim przybyłym na uroczyste odsłonięcie ławeczki córka Agnieszka. Ławeczka, powiedziała, stanęła w miejscu bardzo bliskim miejsca gdzie stał dom rodzinny mojej mamy. Mama bardzo kochała swoją małą Ojczyznę. W niej pozostała na zawsze. Spoczęła na Wieluńskim cmentarzu.
Fundatorem tabliczki dedykowanej dr Honoracie Skoczylas- Stawskiej jest Wojciech Belka – członek Towarzystwa Przyjaciół Wielunia
