25 maja, o godz. 21:30, w 73. rocznicę zamordowania rtm. Witolda Pileckiego, w 27 miastach i miejscowościach w Polsce ( w tym w Wieluniu) zapłoną znicze ku jego czci o czym informuje na swojej stronie Instytut Pamięci Narodowej. Wraz z przedstawicielami IPN w uroczystościach wezmą udział władze wojewódzkie, samorządowe, harcerze, uczniowie szkół im. rtm. Pileckiego i wszyscy, którzy chcą wziąć udział w wydarzeniu upamiętniającym niezłomnego bohatera.
Rotmistrz Witold Pilecki walczył w wojnie z bolszewikami w 1920 roku, w kampanii wrześniowej 1939 roku, działał w strukturach Polskiego Państwa Podziemnego.
W 1940 r. stał się dobrowolnym więźniem KL Auschwitz, by zdobyć informacje o zbrodniach Niemców i zorganizować konspirację niepodległościową. Na skutek zagrożenia dekonspiracją podjął decyzję o ucieczce, którą udało mu się szczęśliwie przeprowadzić.
W 1944 r. walczył w powstaniu warszawskim, w zgrupowaniu Chrobry II. Od 1945 r. służył w 2. Korpusie Polskim we Włoszech, skąd – decyzją gen. Władysława Andersa – wrócił do Polski, by odtworzyć rozbite po działaniach wojennych struktury wywiadowcze, działające dla Rządu RP na Uchodźstwie.
Został aresztowany w maju 1947 r., osadzony w areszcie śledczym przy ul. Rakowieckiej w Warszawie i poddany okrutnemu śledztwu. Mimo tortur do końca zachował żołnierską postawę. Pozostał wierny dewizie: Bóg, Honor, Ojczyzna.
Został zamordowany 25 maja 1948 roku o godzinie 21.30. Jego ciało pogrzebano potajemnie na tzw. Łączce (kwatera „Ł” na cmentarzu Powązkowskim).
Przed II wojną światową Witold Pilecki gospodarzył w rodzinnym majątku w Sukurczach. Organizował pomoc społeczną, kółka rolnicze i kursy przysposobienia wojskowego. Założył rodzinę. Rozwijał zdolności artystyczne: rysował, malował, pisał wiersze…
Do 1989 r. wszelkie informacje o dokonaniach i losie Witolda Pileckiego podlegały w PRL ścisłej cenzurze. Dobre imię rotmistrzowi i jego towarzyszom przywrócił Sad Najwyższy we wrześniu 1990 roku.
W lipcu 2006 r. prezydent Lech Kaczyński w uznaniu zasług Witolda Pileckiego i jego oddania sprawom ojczyzny odznaczył go pośmiertnie Orderem Orła Białego.
Fot. IPN
