Historia szopki na świecie rozpoczyna się w 330 roku. Wtedy to cesarzowa Helena poleciła zbudować marmurowy żłóbek upamiętniający narodziny Jezusa w betlejemskiej grocie.
Olbrzymi wpływ na kształtowanie szopki miał święty Franciszek z Asyżu, uznawany jest za jej twórcę. To on w 1223 roku zorganizował pierwszą żywą szopkę na świecie. Z jego polecenia stworzono inscenizację narodzin w Betlejem, a miejscem wydarzenia stała się pustelnia Greccio we Włoszech. Mieszkańcy okolicznych wiosek wcielili się po raz pierwszy w role Świętej Rodziny. Zwyczaj budowania szopek szybko rozprzestrzenił się w Europie. W XIII wieku dotarł do Polski. Początkowo prawo do ich tworzenia mieli tylko zakonnicy. Bardzo szybko zwyczaj przejęli ludzie świeccy. W Krakowie, gdzie szopki spopularyzowały się najwcześniej, byli to murarze. Tworzyli oni małe szopki na sprzedaż i duże szopki wigilijne z kukiełkami, które stawały się teatrzykami.
Szopka jest symbolem narodzin Chrystusa. Nawiązuje jednocześnie do jedności rodziny, przypominając o jej niepodważalnych wartościach: wzajemnej trosce, miłości, szacunku, pomocy…
kolejno: kościół u sióstr bernardynek (4), kościół franciszkanów (2), kolegiata (2), kościół św. Józefa (2), kościół św. Stanisława (2), kościół w parafii św. Barbary (2)
