Pod takim tytułem, w niedzielę 28 czerwca, w kolegiacie wieluńskiej, odbył się spektakl literacko-muzyczny dedykowany św. Janowi Pawłowi II w 100. rocznicę urodzin. Organizatorem spektaklu było Muzeum Ziemi Wieluńskiej. Spektakl, który miał się odbyć w maju w siedzibie organizatora, z powodu ograniczeń spowodowanych pandemią koronawirusa odbył się dopiero w czerwcu.
Zaistniała konieczność dokooptowania partnerów, którzy pomogli w realizacji przedsięwzięcia. Partnerami stali się: Parafia Nawiedzenia NMP w Wieluniu, która udostępniła kościół Bożego Ciała (miejsce spektaklu) i Wieluński Dom Kultury, który przygotował fortepian i nagłośnienie.
Przesunięcie miejsca koncertu do wieluńskiej kolegiaty dało uczestnikom możliwość powrotu do wspomnień z pobytu kardynała Karola Wojtyły i prymasa Stefana Wyszyńskiego w tym miejscu 49 lat temu (5 IX, 1971) kiedy to odbyła się koronacja obrazu Matki Bożej Pocieszenia Pani Ziemi Wieluńskiej. Dzięki temu miejscu koncert stał się jeszcze bardziej wyjątkowy.
Wykonawcami spektaklu byli: Dariusz Jakubowski – aktor, reżyser i autor scenariusza, Katarzyna Thomas – sopran, Piotr Szafraniec – fortepian.
Rozpoczynając spektakl „Myśleć Sercem” – „opis zmagań Ducha na bezdusznej pustyni współczesnego świata”, Dariusz Jakubowski powiedział, że bezpośrednią inspiracją projektu – odpowiedzi na wołanie Papieża „Ducha nie gaście” skierowane do artystów poszukujących nowych „epifanii” piękna, chcących podarować je światu poprzez swoją twórczość, był słynny list Jana Pawła II do artystów, prezentowany m.in.: w Rzymie w Kościele Santo Spirito In Sassia, w Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie, w Centrach Chopinowskich w Szafarni i Sannikach, w Muzeum literatury w Warszawie, w Muzeum Romantyzmu w Opinogórze, w Muzeum Dom Rodzinny Jana Pawła II w Wadowicach, w Świątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie i w Sanktuarium Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki na warszawskim Żoliborzu.
Spektakl „Myśleć Sercem”- rapsodyczne misterium Słowa, stał się wędrówką artystów i widzów poprzez literaturę i muzykę, począwszy od romantyzmu po współczesność, podróżą odbywaną poza czasem, po szczytach literatury i muzyki i był wielkim literackim hołdem dla św. Jana Pawła II, giganta myśli i czynu.
Słowo, misterium Słowa, tak bliskie Janowi Pawłowi II (aktorowi teatru rapsodycznego), wypowiedziane w wieluńskiej kolegiacie bez dekoracji, kostiumów i masek zapadało głęboko w pamięć i zmuszało widzów do refleksji nad przemyśleniami św. Papieża Jana Pawła II na temat Słowa, miłości, piękna, prawdy, dobra, cierpienia, wolności, Ojczyzny, śmierci, i stały się lekcją do powtórzenia.
Wszystkie papieskie przemyślenia pomogły zrozumieć wybrane teksty literackie (Stanisław Wyspiański: Wyzwolenie, Zygmunt Krasiński: Psalm wiary, Psalmy przyszłości, Juliusz Słowacki:, Kiedy prawdziwie Polacy powstaną, Adam Mickiewicz: Księgi pielgrzymstwa polskiego, Jan Lechoń: Wielki Piątek: Jan Paweł II: Myśląc Ojczyzna, Zbigniew Herbert: Ręce przodków, Potwór Pana Cogito, Pan Cogito a magia, Jacek Kaczmarski: Ostatnie dni Norwida, John Donne: Hymn do Boga, mego Boga, w czas choroby, Sonet X, Sofokles: Edyp), fragmenty przemówień papieskich (Jan Paweł II o wolności, o cierpieniu, przemówienie do przedstawicieli świata kultury w Kościele św. Krzyża w Warszawie z 16 czerwca 1987 r., fragment Ewangelii wg św. Łukasza 11, 24 -26 i przenikające się z nimi fragmenty muzyczne takich twórców jak J. S. Bach Inwencja c- moll, F. Schubert: Małgorzata przy kołowrotku i kończący spektakl Król Olch/J.W. Goethe op.2 nr 1), F. Chopin: Preludium op.28 nr 15, K. Szymanowski: Preludium b -moll op.1 nr 1, Lecioły zórazie z Pieśni Kurpiowskich op.58, S. Prokofiew Sonata nr 6 cz. I, J. Haydn Sonata Es –dur cz. III, W. Lutosławski Dzwony cerkiewne z 5 Pieśni do słów Kazimiery Iłłakowiczówny.
„W tym przenikaniu się romantycznego monologu Z. Krasińskiego czy St. Wyspiańskiego z XX-wieczną muzyką W. Lutosławskiego, pism A. Mickiewicza i J. Słowackiego z pieśnią K. Szymanowskiego i sonatą S. Prokofiewa, współczesnej poezji Z. Herberta z klasyką J. Haydna czy wreszcie mistycznych psalmów J. Donne’a z harmonią polifonii J. S. Bacha widać, że piękno i prawda są zawsze aktualne – współczesne i żywe”, dopowiedział Dariusz Jakubowski.
Wieluńskie spotkanie zakończyło się pod pomnikiem św. Jana Pawła II. Tu organizatorzy złożyli kwiaty i zapalili znicz pamięci. Wszyscy razem odśpiewali fragment ulubionej papieskiej „Barki” i pokłonili głowy na błogosławieństwo, którego udzielił ks. Jacek Zieliński.
