6 lat temu do parafii św. Barbary w Wieluniu przybyły z Cascia Relikwie św. Rity

13 grudnia 2018 roku (czwartek), tuż przed rozpoczęciem rekolekcji adwentowych  o godzinie 18.00 przybyły  z Cascia do parafii św. Barbary  w Wieluniu relikwie św. Rity. Uroczyste wprowadzenie relikwii i ich instalacja odbyła się w niedzielę 16 grudnia, dokonał jej ks. Krzysztof Białowąs. Od chwili przybycia  św. Rita stała się patronką rozpoczynających się rekolekcji i powoli zaczął rodzić się jej kult w Wieluniu. Wieluń stał się trzecim miejscem w Polsce po Krakowie i Siedlcach gdzie obecne są relikwie tej rangi.

Wraz z przywiezieniem relikwii spełniło się marzenie ks. kanonika Jarosława Borala, który 22 maja (dzień śmierci św. Rity) przyjął święcenia kapłańskie  i w ten sposób , poprzez instalację jej relikwii, uczcił  patronkę swoich święceń. Parafianie na jej przybycie przygotowywali się kilka miesięcy. Znalazł się sponsor relikwiarza i ornatu z wizerunkiem świętej.

Jednym z ostatnich elementów przygotowań na przyjęcie relikwii były odwiedziny sióstr augustianek z Krakowa w dniu 29 września 2018 r. Siostry przybyły na zaproszenie, ks. proboszcza Jarosława Borala i przybliżyły parafianom postać świętej. Dzięki siostrom i prelekcjom ks. Krzysztofa Białowąsa oraz filmowi o ostatnich latach życia Świętej, postać ta stała się nam bardzo bliska.

Święta Rita żyła na przełomie XIV i XV wieku (1380 – 22 maja1457). Była zakonnicą i stygmatyczką – nosiła ranę w miejscu kolca, który wbił się w głowę Chrystusa podczas ukoronowania koroną z ciernia.  Pod koniec życia,  w czasie zimy , zakwitła dla niej w ogrodzie czerwona róża.  Czerwona róża rozkwitła w śniegu – to cud, symbol nadziei dla oczekujących wstawiennictwa Świętej.

Zarówno za życia, jak i po śmierci św. Rity działo się za jej przyczyną wiele cudów. Dziś jest uznawana za szczególną orędowniczkę w sprawach trudnych i beznadziejnych, modlimy się o potrzebne dla nas łaski za jej wstawiennictwem.

13 grudnia 2024 roku minie 6 lat od przybycia św. Rity do parafii św. Barbary. 22 grudnia minie 6 lat od pierwszego nabożeństwa odprawionego ku jej czci. Każde nabożeństwo  odprawiane 22 dnia miesiąca to coraz większa liczba jej czcicieli i coraz większa liczba próśb  i podziękowań. Uczestnicy nabożeństw słysząc powtarzające się kilkakrotnie te same prośby uczą się pokornej modlitwy, słysząc podziękowania uczą się zawierzenia  siebie i swoich bliskich bez reszty. Tak było 22 listopada 2024 roku. O zaufaniu św. Ricie przypomina także fakt, że  Jej zwłoki odkryte w 1467 roku nie nosiły śladów zniszczenia, dlatego spoczęły w ozdobnym sarkofagu. 24 maja 1900 roku  Rita  została kanonizowana.

Święta spoczywa w Cascia. Dziś jest tu Sanktuarium obejmujące jej dom rodzinny, klasztor i kościół. W ikonografii przedstawiana jest w czarnym habicie, białym welonie i cierniem na czole. Jej atrybuty to: dwoje dzieci, krucyfiks, cierń (symbol cierpienia), figa, pszczoły, róża, która zakwitła dla niej w środku zimy (symbol nadziei).