2 września w Powiatowej Bibliotece Publicznej w Wieluniu otwarto wystawę poświęconą 28 Pułkowi Strzelców Kaniowskich i jego udziałowi w kampanii wrześniowej. Wystawę, wynik działań Fundacji Słowem Pisane i Stowarzyszenia Historycznego „Strzelcy Kaniowscy”, będzie można oglądać do 18 października br.. Wystawa wpisuje się w 80. rocznicę wybuchu II wojny światowej
28 pułk Strzelców Kaniowskich, jednostka wojskowa w II RP powstał w lipcu 1919, we Wschodniej Małopolsce i na Wołyniu, w wyniku połączenia 13 pułku strzelców polskich 4 DSP gen. Żeligowskiego z 28 pułkiem piechoty „Dzieci Łodzi” (Dzieci Łodzi powstały w XI 1918 r.). Nazwa pułku została przyznana rozkazem nr 88 Naczelnego Wodza z dnia 26 sierpnia 1919.
Sformowany w lipcu 1919 roku 28 pułk Strzelców Kaniowskich toczył walki na Wołyniu, a następnie nad Styrem w rejonie Rafałówki. Walczył z Czechami o Śląsk Cieszyński, potem nad Niemnem w rejonie Skidla i w rejonie Lwowa. Walczył też z wojskami ukraińskimi nad Seretem. Od 4 lipca 1920 rozpoczął odwrót w kierunku na Oszmianę i Lidę. W Bitwie Warszawskiej z Nieporętu atakował w kierunku na Wólkę Radzymińską i Mokre. W okresie międzywojennym pułk stacjonował w Łodzi i podporządkowany był dowódcy 10 Dywizji Piechoty.
We wrześniu 2019 roku mija 80 lat od tragicznych wydarzeń Września 1939 r., kiedy to świeżo odzyskana przez Polskę niepodległość została znów zagrożona. W dniu 23 sierpnia 1939 r. sąsiadujące z Polską państwa: Niemcy i ZSRR, podpisały pakt w sprawie rozbioru Polski, nazywany też paktem Ribbentrop – Mołotow, albo Hitler – Stalin. Dwie agresje wojskowe, jedna od zachodu w dniu 1 września, druga od wschodu w dniu 17 września były następstwem tego paktu.
Obszar dzisiejszego województwa łódzkiego znajdował się na zachodnich rubieżach ówczesnej Polski. Rzeka Warta stanowiła główną linię obrony od zachodu. Zadanie jej obrony powierzono Armii „Łódź” pod dowództwem gen. dyw. Juliusza Rómmla. Armia „Łódź” w pierwszych dniach września 1939 r. przyjęła na siebie najbardziej gwałtowny napór wojsk niemieckich. Dowództwo niemieckie planowało bowiem zająć jak najszybciej dwa główne miasta Polski: leżącą wówczas blisko granicy Łódź i stolicę kraju – Warszawę.
Na prawym skraju Armii „Łódź” dostępu w głąb kraju broniła 10 Dywizja Piechoty (DP) pod dowództwem gen. bryg. Franciszka Dindorfa-Ankowicza, w której skład wchodziły: 28 pułk Strzelców Kaniowskich (28 pSK) z Łodzi, dowodzony przez ppłk. Wincentego Kurka, 30 pułk Strzelców Kaniowskich z Warszawy pod dowództwem ppłk. Włodzimierza Szmyda, 3 I pułk Strzelców Kaniowskich z Sieradza dowodzony przez ppłk. Wincentego Wnuka, 10 pułk artylerii lekkiej (pal) z Łodzi dowodzony przez ppłk. Józefa Kosarka oraz jednostki dyspozycyjne: bataliony obrony narodowej „Wieluń I”, „Wieluń II”, „Kępno” i „Ostrzeszów”, I pułk kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza ppłk. Feliksa Kopcia, 4 batalion strzelców dowodzony przez mjr. Wincentego Mischke oraz 91 i 92 kompania czołgów rozpoznawczych. 10 DP broniła kraju w oparciu o linię rzeki Warty na odcinku blisko 29 km, od miejscowości Glinno na północy po Pstrokoń na południu.
Wystawa przywieziona do Wielunia, złożona z kilkunastu plansz, przybliża historię 28 Pułku Strzelców Kaniowskich i jego udział w kampanii wrześniowej 1939.
Źródło: Maciej Milak: „Szlakiem Strzelców Kaniowskich 1939”, ARW Prof-Art. Sieradz
facebook.com/kaniowcy
